آموزش مهارتهاي اجتماعي به كودكان از ديدگاه متون اسلامي و تاثير آن بر سبك زندگي آنها

از آﻧﺠﺎ ﮐﻪ اﺳﻼم،دﯾﻦ زﻧﺪﮔﯽ اﺳﺖ،اﺣﮑﺎم و ﺗﻌﺎﻟﯿﻢ ﺣﯿﺎت ﺑﺨﺸﯽ را ﺑﺮاي اﻧﺴﺎن ﻓﺮاﻫﻢ ﮐﺮده ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﺪ در ﻫﺮ ﺳﻄﺤﯽ ﻣﻨﺎﺳﺒﺎت ﺧﻮد را ﺑﻪ درﺳﺘﯽ اﯾﺠﺎد و ﺗﺤﮑﯿﻢ ﮐﻨﺪ؛ﭼﻪ ﻣﺤﻠﯽ،ﭼﻪ ﻣﻨﻄﻘﻪ اي و ﭼﻪ ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ و ﻫﯿﭻ ﯾﮏ از اﺑﻌﺎد ﻓﺮدي و اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺣﯿﺎت ﺑﺸﺮي ،از آﻣﻮزه ﻫﺎي وﺣﯿﺎﻧﯽ ﺗﻬﯽ ﻧﯿﺴﺖ. ﻫﺪف اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ، ﺑﺮرﺳﯽ ﻣﺘﻮن اﺳﻼﻣﯽ از ﻟﺤﺎظ ﻣﯿﺰان ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ آﻣﻮزش ﻣﻬﺎرﺗﻬﺎي اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ از ﻗﺒﯿﻞ »ﻣﺸﻮرت ﮐﺮدن، ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﭘﺬﯾﺮي، ﻣﻬﺎرت ﻫﺎي ﺑﯿﻦ ﻓﺮدي، ﺑﺮﻗﺮاري ارﺗﺒﺎط ﻣﻄﻠﻮب، ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﯿﺮي، ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ اﺳﺘﺮس ،ﺻﺪاﻗﺖ، ﺗﺮﺣﻢ، ﻧﯿﮑﻮﮐﺎري، ﺣﺴﻦ ﺧﻠﻖ و ﻧﯿﺖ، دوري از ﺧﺸﻢ و ﻏﻀﺐ« ﺑﻪ ﮐﻮدﮐﺎن اﺳﺖ. روش اﻧﺠﺎم ﭘﮋوﻫﺶ،روش اﺳﻨﺎدي-ﺗﺤﻠﯿﻠﯽ اﺳﺖ ﺑﺎ ﺗﮑﻨﯿﮏ ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻣﺤﺘﻮاي ﮐﯿﻔﯽ ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. ﻣﻨﻈﻮر از اﯾﻦ روش اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺘﻮان ﺑﺮ اﺳﺎس ﺧﺼﻮﺻﯿﺎت زﺑﺎﻧﯽ ﯾﮏ ﻣﺘﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﯾﺎ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪه را ﺑﻪ ﻃﻮر واﻗﻊ ﺑﯿﻨﺎﻧﻪ ﯾﺎ ﻋﯿﻨﯽ و ﺑﻪ ﻃﻮر ﻧﻈﺎﻣﻨﺪ ﺷﻨﺎﺧﺖ.ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎري ﭘﮋوﻫﺶ را ﮐﻠﯿﻪ ﻣﺘﻮن و ﻣﻨﺎﺑﻊ اﺳﻼﻣﯽ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﻣﯽ داد ﮐﻪ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﺣﺠﻢ ﮔﺴﺘﺮده ،ﻗﺴﻤﺘﻬﺎﯾﯽ از اﯾﻦ ﻣﻨﺎﺑﻊ را ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎي ﭘﮋوﻫﺶ ﻫﻤﺨﻮاﻧﯽ ﻧﺰدﯾﮏ داﺷﺖ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪ و ﻣﻮرد ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ. ﯾﺎﻓﺘﻪ : ﻣﺘﻮن اﺳﻼﻣﯽ و آﯾﺎت ﻗﺮآن ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﮔﺴﺘﺮده اي ﺑﻪ ﺑﺤﺚ ﻣﻬﺎرﺗﻬﺎي اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ و آﻣﻮزش اﯾﻦ ﻣﻬﺎرﺗﻬﺎ را ﻋﺎﻣﻞ ﺳﻌﺎدت ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ و ﮐﺎﻫﺶ ﺑﯿﻤﺎرﯾﻬﺎي روﺣﯽ و رواﻧﯽ و در ﮐﻞ ﻋﺎﻣﻞ ﺳﻼﻣﺖ روا ن اﻓﺮاد ﻣﻌﺮﻓﯽ ﮐﺮده اﻧﺪ