بررسي تأثير تفرق امواج زلزله در توده سنگ با روش تحليل حلقوي اصلاح شده

در اين مقاله راهكار مناسب براي اصلاح روش تحليل حلقوي مدل اندر كنش خاك و نگهدارنده براي در نظر گرفتن تأثير تفرق امواج زلزله در توده سنگ ارائه شده است. به هنگام حفر تونل، تغيير مكانهايي در سنگ اطراف تونل بوجود مي آيد كه اين عمل باعث توزيع و تمركز تنش در اطراف آن مي گردد. دياگرام اندركنش )تداخلي( نگهدارنده زمين، كمك بزرگي در جهت درك رفتار مكانيكي مسائل تونل مي باشد. دراين زمينه محاسبه و ترسيم منحني پاسخ زمين براي يك توده مشخص سنگ، تنش موجود و هندسه تونل ضروري مي باشد. در برخي از روشهاي عددي حالت پيچيده تر هندسي و تنش هاي محلي مختلف بهرهگرفته شده است. در تمام حالات به هر حال لازم است كه فرضيات مهمي در مورد رفتار تنش- كرنش و معيار مقاومت و شكست براي توده سنگ پذيرفته شود. براي تعيين منطقه پلاستيك و الاستو پلاستيكمناسب ترين راه استفاده از روش حلقوي مي باشد. در اين روش با استفاده از تكنيك المان هاي مرزي اقدام به حل مسئله براي تشخيص ناحيه پلاستيك، الاستوپلاستيك و الاستيك مي گردد. در يك مطالعه موردينشان داده شده است كه با در نظر گرفتن تفرق امواج زلزله ناحيه پلاستيك محاسبه شده, از روش حلقوي بايد از1/5تاتا 4 برابر افزايش يابد. از اين رو راهكار مناسب براي اصلاح نتايج حاصل از روش حلقوي ارائه شده است. مبناي اصلاح ذكر شده بر اساس فاصله تاج تونل از سطح زمين مي باشد