بهينه يابي سطح مقطع و توپولوژي سازه ها از طريق الگوريتم ژنتيك و بررسي تأثير روش هاي گوناگون اپراتور جهش در روند بهينه يابي

در ﻃﯽ ﺳﺎﻟﯿﺎن اﺧﯿﺮ، ﻣﻘﺎﻻت و ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﻣﺘﻌﺪدي ﺑﺮاي ﺑﻬﺒﻮد ﻧﺘﺎﯾﺞ و اﻓﺰاﯾﺶ ﺳﺮﻋﺖ ﻣﺤﺎﺳﺒﺎت در روﻧﺪ ﺑﻬﯿﻨﻪ ﯾﺎﺑﯽ ﺑﺮاﺳﺎس اﻟﮕﻮرﯾﺘﻢ ژﻧﺘﯿﮏ اﻧﺠﺎم ﺷﺪه اﺳﺖ. اﯾﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺳﺒﺐ ﺑﺮوز ﺳﺎﺧﺘﺎرﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ در ﻣﺮاﺣﻞ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﻬﯿﻨﻪ ﯾﺎﺑﯽ ﺑﺎ GA ﺷﺪه اﺳﺖ. ﯾﮑﯽ از اﯾﻦ ﻣﺮاﺣﻞ، اﭘﺮاﺗﻮر ﺟﻬﺶ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ روش ﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ ﺑﺮاي ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ اﻋﻤﺎل آن ﭘﯿﺸﻨﻬﺎد ﺷﺪه اﺳﺖ. در اﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ اﺑﺘﺪا روﻧﺪ ﺣﻞ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺑﻬﯿﻨﻪ ﯾﺎﺑﯽ ﺳﻄﺢ ﻣﻘﻄﻊ و ﺗﻮﭘﻮﻟﻮژي ﺳﺎزه ﻫﺎ ﺗﺸﺮﯾﺢ و در اداﻣﻪ روش ﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ اﭘﺮاﺗﻮر ﭼﻬﺶ ﺑﻪ اﺧﺘﺼﺎر اراﺋﻪ و در ﺣﺎﻟﺖ ﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﻣﻌﯿﺎر ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺮاي ﺳﻨﺠﺶ ﺑﺮﺗﺮي ﻫﺮ ﯾﮏ از اﯾﻦ روش ﻫﺎ، ﺳﯿﺮ ﻫﻤﮕﺮاﯾﯽ در روﻧﺪ ﺑﻬﯿﻨﻪ ﯾﺎﺑﯽ از ﻃﺮﯾﻖ GA اﺳﺖ. در ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺑﻪ ﻋﻤﻞ آﻣﺪه ﺳﻌﯽ ﺷﺪه اﺳﺖ ﺗﺎ ﺷﺮاﯾﻂ ﯾﮑﺴﺎن ﺑﺮاي ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ روش ﻫﺎي ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ﺑﺮﻗﺮار ﺷﻮد. ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﻣﻨﻈﻮر ﮐﻠﯿﻪ اﭘﺮاﺗﻮرﻫﺎي دﯾﮕﺮ GA در روﻧﺪ ﺑﻬﯿﻨﻪ ﯾﺎﺑﯽ ﺛﺎﺑﺖ در ﻧﻈﺮﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ. در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺑﺮاي ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ از ﻣﺜﺎل ﻫﺎي راﯾﺞ در ﺑﻬﯿﻨﻪ ﯾﺎﺑﯽ وزن و ﺗﻮﭘﻮﻟﻮژي ﺳﺎزه ﻫﺎي ﺧﺮﭘﺎﯾﯽ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه اﺳﺖ.