اﺛﺮ ﺑﺨﺸﯽ آﻣﻮزش ﻣﻌﻨﺎدرﻣﺎﻧﯽ ﺑﺮ ﺗﺼﻮﯾﺮ ذﻫﻨﯽ از ﺧﺪا و دﯾﻨﺪاري در داﻧﺶ آﻣﻮزان ﻣﺘﻮﺳﻄﻪ دوم ﺷﻬﺮاﻫﻮا

ﻫﺪف از ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ، ﺑﺮرﺳﯽ اﺛﺮ ﺑﺨﺸﯽ آﻣﻮزش ﻣﻌﻨﺎدرﻣﺎﻧﯽ ﺑﺮ ﺗﺼﻮﯾﺮ ذﻫﻨﯽ از ﺧﺪا و دﯾﻨﺪاري در داﻧﺶ آﻣﻮزان ﻣﺘﻮﺳﻄﻪ دوم ﺷﻬﺮ اﻫﻮاز در ﺳﺎل ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ 1394-95 ﺑﻮد. ﻧﻤﻮﻧﻪ آﻣﺎري ﺷﺎﻣﻞ 40 ﻧﻔﺮ داﻧﺶ آﻣﻮز از ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﺬﮐﻮر ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺗﺼﺎدﻓﯽ ﺳﺎده اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ. ﻃﺮح ﭘﮋوﻫﺶ از ﻧﻮع ﺗﺠﺮﺑﯽ ﭘﯿﺶ آزﻣﻮن ﭘﺲ آزﻣﻮن ﺑﺎ ﮔﺮوه ﮐﻨﺘﺮل ﺑﻮد. اﺑﺰارﻫﺎي ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده در اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺷﺎﻣﻞ: ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﺗﺼﻮﯾﺮ ذﻫﻨﯽ از ﺧﺪا ﻻرﻧﺲ )1991( و ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﻧﮕﺮش ﻣﺬﻫﺒﯽ آرﯾﻦ)1377( ﺑﻮد. ﭘﺲ از ﮔﺰﯾﻨﺶ ﺗﺼﺎدﻓﯽ ﮔﺮوه ﻫﺎ، از ﮔﺮوه آزﻣﺎﯾﺶ )20ﻧﻔﺮ( و ﮔﺮوه ﮐﻨﺘﺮل )20ﻧﻔﺮ(ﭘﯿﺶ آزﻣﻮن ﺑﻪ ﻋﻤﻞ آﻣﺪ. ﺳﭙﺲ ﺑﺮ روي ﮔﺮوه آزﻣﺎﯾﺶ ﻣﺮاﺣﻞ ﻣﻌﻨﺎدرﻣﺎﻧﯽ در ده ﺟﻠﺴﻪ 75 دﻗﯿﻘﻪ اي اﺟﺮا ﮔﺮدﯾﺪ. ﭘﺲ از ﭘﺎﯾﺎن ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ آﻣﻮزﺷﯽ، از ﻫﺮ دو ﮔﺮوه ﭘﺲ آزﻣﻮن و ﺑﻌﺪ از 1 ﻣﺎه ﭘﯿﮕﯿﺮي ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ. داده ﻫﺎ ﺑﺎ آزﻣﻮن ﺗﺤﻠﯿﻞ ﮐﻮارﯾﺎﻧﺲ ﭼﻨﺪ ﻣﺘﻐﯿﺮي )ﻣﺎﻧﮑﻮا(ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺷﺪ. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ آﻣﻮزش ﻣﻌﻨﺎ درﻣﺎﻧﯽ ﺑﺎﻋﺚ اﻓﺰاﯾﺶ ﺗﺼﻮﯾﺮ ذﻫﻨﯽ از ﺧﺪا و ﮐﺎﻫﺶ دﯾﻨﺪاري در داﻧﺶ آﻣﻮزان ﻣﯽ ﺷﻮد. و اﯾﻦ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﺑﻌﺪ از ﯾﮏ ﻣﺎه ﭘﯿﮕﯿﺮي ﭘﺎﯾﺪار ﺑﻮد.