بررسي رابطه سبك هاي يادگيري و توانمندسازي روانشناختي دانش آموزان مقطع دبيرستان شهر بجنورد

زﻣﯿﻨﻪ و ﻫﺪف: ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺮرﺳﯽ راﺑﻄﻪ ﺳﺒﮏﻫﺎي ﯾﺎدﮔﯿﺮي و ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪﺳﺎزي رواﻧﺸﻨﺎﺧﺘﯽ داﻧﺶآﻣﻮزان ﻣﻘﻄﻊ دﺑﯿﺮﺳﺘﺎن ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. ﻣﻮاد و روش ﻫﺎ: اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ از ﻧﻈﺮ ﻫﺪف ﺟﺰء ﭘﮋوﻫﺶﻫﺎي ﮐﺎرﺑﺮدي ﻣﺤﺴﻮب ﻣﯽ ﺷﻮد.روش ﺗﺤﻘﯿﻖ ذﮐﺮ ﺷﺪه از ﻧﻮع ﭘﯿﻤﺎﯾﺸﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ.ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎري آن ﺷﺎﻣﻞ ﮐﻠﯿﻪ داﻧﺶ آﻣﻮزان ﻣﻘﻄﻊ ﺳﻮم دﺑﯿﺮﺳﺘﺎن ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن ﺑﺠﻨﻮرد ﺑﻪ ﺗﻌﺪاد 4500ﻧﻔﺮ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﺣﺠﻢ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺑﺮاﺳﺎس ﺟﺪول ﻣﻮرﮔﺎن ،354 ﻧﻔﺮ ﺑﻮده ﮐﻪ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روش ﻧﻤﻮﻧﻪ ﮔﯿﺮي ﺗﺼﺎدﻓﯽ ﻃﺒﻘﻪ اي اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ. ﺟﻬﺖ ﺟﻤﻊ آوري اﻃﻼﻋﺎت از دو روش ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪ اي وﻣﯿﺪاﻧﯽ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه اﺳﺖ. اﺑﺰار ﮔﺮدآوري دادهﻫﺎ ﺑﺮاي ﻣﺘﻐﯿﺮ ﺳﺒﮏ ﯾﺎدﮔﯿﺮي از ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺷﺪه 12 ﺳﻮاﻟﯽ ﺳﺒﮏﻫﺎي ﯾﺎدﮔﯿﺮي ﮐﻠﺐ )2003( و ﺑﺮاي ﺳﻨﺠﺶ ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪﺳﺎزي روان ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ داﻧﺶ آﻣﻮزان از ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ 15 ﺳﻮاﻟﯽ ﻣﺤﻘﻖ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪﺳﺎزي رواﻧﺸﻨﺎﺧﺘﯽ داﻧﺶ آﻣﻮزان اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه اﺳﺖ. ﺑﺮاي ﺳﻨﺠﺶ اﻋﺘﺒﺎر ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪﻫﺎ از ﺿﺮﯾﺐ آﻟﻔﺎي ﮐﺮوﻧﺒﺎخ ﺑﺮاي ﻫﺮ دو ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﺑﻪ ﺗﺮﺗﯿﺐ 0/950 و 0/850 ﺑﺪﺳﺖ آﻣﺪه ﮐﻪ رواﯾﯽ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﻫﺎ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺤﻘﻘﯿﻦ وﺻﺎﺣﺒﻨﻈﺮان ﻣﻮرد ﺗﺎﯾﯿﺪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. ﻧﺘﯿﺠﻪ ﮔﯿﺮي: ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ ﺳﺒﮏ ﻫﺎي ﯾﺎدﮔﯿﺮي و ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪﺳﺎزي رواﻧﺸﻨﺎﺧﺘﯽ ﻧﺸﺎن داد ﺑﯿﻦ ﺳﺒﮏ ﻫﺎي ﯾﺎدﮔﯿﺮي و ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪﺳﺎزي روان ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ راﺑﻄﻪ ﻣﺜﺒﺖ و ﻣﻌﻨﺎداري دﯾﺪه ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ در اﯾﻦ ﻣﯿﺎن دو ﺳﺒﮏ ﯾﺎدﮔﯿﺮي ﻫﻤﮕﺮا و واﮔﺮا از ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ ﻗﻮي ﺗﺮي ﺑﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺳﺎﯾﺮ ﺳﺒﮏ ﻫﺎي ﯾﺎدﮔﯿﺮي ﺑﺎ ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪﺳﺎزي روان ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ دارﻧﺪ.