رابطه فرسودگي شغلي و وجدان كاري با سلامت رواني و مؤلفههاي آن در كاركنان بيمارستان

مقدمه: ارتقاي بهداشت تامين سلامت افراد جامعه گيتي از اركان مهم پيشرفت جوامع مي باشد حرفه بهداشت و در معالجه بيماري تمركز مي نمود ، اكنون در پيشگيري و تامين سلامت از طريق بهبود سطح زندگي و حذف عواملي كه به نوعي تاثير منفي بر سطح سلامت انسان دارد، تاكيد مي كند. و در پژوهش حاضر پيش بيني تغييرات سلامت روان بر اساس فرسودگي شغلي و وجدان كاري و كارمندان بيمارستان نقده مي باشد. روش: در يك پژوهش توصيفي - تحليلي از نوع همبستگي، 305 نفر از كارمندان شبكه بهداشت و درمان شهرستان نقد به شيوه نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شدند. براي جمع آوري داده هاي پژوهش از چهار ابزار پرسش نامه فرسودگي شغلي ماسلاج (MBI)، پرسش نامه وجدان كاري و آزمون سلامت عمومي (GHQ-28 و گلدنبرگ 1987) استفاده شد. داده هاي به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS-20 به روش آمار توصيفي، آزمون همبستگي پيرسون و آزمون تحليل رگرسيون هم زمان تجزيه و تحليل شدند. يافته ها: بين فرسودگي شغلي و وجدان كاري با سلامت رواني و چهار زير مقياس آن رابطه معني داري وجود داشت (P=0/001) با توجه به نتايج تحليل رگرسيون 58% واريانس سلامت رواني به وسيله متغيرهاي فرسودگي شغلي و وجدان كاري تدوين مي شود. در نهايت يافته هاي حاصل از پژوهش حاضر نشان مي دهد كه متغيرهاي فرسودگي شغلي دبستان كاري مي تواند به طور قابل قبولي سلامت رواني را پيش بيني كنند. نتيجه گيري: متغيرهاي فرسودگي شغلي و وجدان كاري مي توانند به عنوان ريسك فاكتورهاي سلامت رواني در نظر گرفته شوند و توجه به اين عوامل مي تواند به طور قابل توجهي در كاهش ابتلا به انواع بيماري هاي رواني و ارايه راهكارهاي درماني و بهبود عملكرد كاركنان تاثيرگذار باشند.