داستان هاي مرزبان نامه در ارتباط با نقش پذيري مخاطبان كودك

متون كهن به رغم دارا بودن ظرفيت هاي داستاني و گنجينه هاي ارزشمندي از خصوصيات فرهنگي، قابليت بالايي براي جذب مخاطب دارند.حفظ و احياي آثار ارزشمند و پرمحتواي گذشته متناسب با مقتضيات روز يك ضرورت جدي است كه علاوه بر اين كه پيوندمان با فرهنگ و ادبيات گذشته مستحكم تر مي شود،نسل هاي جديد را با سرمايه هاي فكري و فرهنگي گذشته آشنا مي كنيم تا از سرچشمه هاي علم و معرفت توشه ها برگيرند و درس ها بياموزنند.دوره ي كودكي از مهم ترين دوران زندگي افراد است كه پايه هاي شخصيت آنان را شكل مي دهد و آموزش هاي مفيد مي تواند نقش بسزايي در رشد و پرورش آن ها ايفا كند.مرزبان نامه نيز با داستان هاي آموزنده و مفاهيم ارزشمند ديني،اجتماعي،اخلاقي،تربيتي،سياسي و غيره مي تواند نقش مهمي در اين زمينه داشته باشد.يافته هاي پژوهشي اين مقاله نشان مي دهد كه براي مناسب سازي برخي از اين داستان ها و سازگاري آن ها با جامعه و تفكرات امروز نياز است كه تغييراتي در ساختار و محتواي اين داستان ها اعمال شود تا بتواند پاسخگوي نياز مخاطب باشد.