بهبود خصوصيات ژئوتكنيكي ماسه هاي ساحلي بد دانه بندي شده بوسيله تسليح با الياف پلي پروپيلن

خاك به عنوان یكی از مصالح اصلی پروژه های عمرانی و ساختمانی از دیرباز مورد توجه بوده است. به سازی خاك، دركليه مسائل مهندسی خاك و بخصوص درشرایط ضعيف بودن آن مطرح می باشد. با توجه به ضعيف بودن خاك ها از جمله خاك های SP ، امروزه تكنيك های مختلفی نظير تسليح و تثبيت به منظور بهبود خواص مهندسی خاك ها استفاده می شود. تسليح خاك یكی از روش های قابل اطمينان برای بهبود خواص مكانيكی خاك از جمله افزایش مقاومت و پایداری خاك است. كاربرد الياف پلی پروپيلن برای تسليح در دهه های اخير مورد توجه قرار گرفته است. الياف پلی پروپيلن عموما سبب افزایش مقاومت مكانيكی خاك ها نظير مقاومت فشاری و برشی می گردد. از جمله انواع خاك های ضعيف از نظر مهندسی ژئوتكنيك خاك های ماسه ای ساحلی بد دانه بندی شده می باشند. این دسته از خاك ها دارای مقاومت فشاری و برشی بسيار ضعيفی می باشند، به نحوی كه وجود آن ها در ساختار های ژئوتكنيكی بدون در نظر گرفتن تمهيدات مهندسی لازم سبب خرابی های گسترده در پی سازه ها، بستر راهها و كانال های آبياری می گردد. در این مقاله به ارزیابی خصوصيات خاك های ماسه ای ساحلی تسليح شده باالياف پرداخته می شود . نمونه های خاك تهيه شده با 0/4 ، 0/8 و 1/2 درصد الياف تسليح و در زمان های مختلف عمل آوری گردیدند. آنگاه تاثير درصد های مختلف الياف و زمان های عمل آوری متفاوت بر روی خصوصيات ژئوتكنيكی نمونه های تهيه شده با كمك آزمایش های برش مستقيم، نسبت باربری كاليفرنيا و بارگذاری صفحه ارزیابی گردیدند. نتایج نشان می دهند كه افزودن الياف باعث افزایش مقاومت برشی، نسبت باربری كاليفرنيا، ضریب عكس العمل بستر و ظرفيت باربری خاك می شود