تخيل و تصوير در شعر كودك (بررسي موردي: محمود كيانوش)

تصوير از عناصر مهم شعري است كه علاوه بر غني كردن تخيل شعر، زيربناي عاطفي و انديشگاني شعر را استوار مي‌كند. تصاوير بر مدار تخيل استوارند و بكمك واژه‌ها نقش خود را ترسيم مي‌كنند. در اين ميان اگر شاعر بتواند واژه‌ها را به‌گزين كرده در كنار هم چيدمان كند، انتقال تصاوير به نحو شايسته‌تري صورت مي‌گيرد. وضوح نقش كليدي واژه‌ها در ترسيم تصاوير تا آنجايي است كه ما را از توضيح و تفسير بيشتر بي‌نياز مي‌كند. از آنجايي كه خيال محوري‌ترين عنصر شعري و تشبيه قدرتمندترين و شايع‌ترين ابزار خيال‌پردازي است، تشبيهات بكار گرفته شده در شعر كودك و نوجوان توسط شاعران فعال در اين حوزه بايد متناسب با سطح درك و گروه سني مخاطبان كودك و نوجوان باشد. بديهي است توصيف و بررسي روند سير تشبيهات در شعر شاعران موفق كودك و نوجوان مي‌تواند مطالب ويافته‌هاي ارزشمندي در اين باب براي ما به ارمغان آورد. براي پرداختن به مقوله تصويرگري شعر كودك و نوجوان ناگفته پيداست كه اين مقوله زيرمجموعه مفهوم عام‌تري قرار مي‌گيرد و آن ادبيات كودك و نوجوان است. با آگاهي نسبت به اهميت اين موضوع، مسالۀ اصلي پژوهش حاضر آن بوده است كه به توصيف و تحليل آرايه‌هاي خيال‌انگيزِ استفاده شده در آثاري از شاعر مطرح شعر كودك و نوجوان: محمود كيانوش، بپردازد و يافته‌ها و نتايج حاصل از آن‌ را ارائه دهد.