بررسي تغييرات ضريب رواناب در حوزه هاي آندزيتي و توف آتشفشاني

زمين شناسي يكي از مهم ترين عوامل موثر در توليد رواناب و رسوب حوزه آبخيز به شمار مي رود. سازندهاي زمين شناسي از يك طرف كنترل كننده ويژگي هاي توپوگرافيك يك حوزه هستند و از سوي ديگر خاك و ويژگي هاي سطحي زمين تابع اين تشكيلات محسوب مي شوند. هدف از اين مطالعه مقايسه اثر واحدهاي سنگ شناسي به عنوان فاكتور اصلي در تعيين حجم رواناب توليدي حوزه هاي آبخيز مي باشد. براي اين منظور، در تحقيق حاضر حوزه هاي آبخيز غالباً كوچك (كوچك ترين حوزه با مساحت 41.8 كيلومتر مربع و بزرگترين حوزه 110.1 كيلومتر مربع) با ويژگي سنگ شناسي غالب در استان خراسان رضوي براساس منحني تجمعي بارش -رواناب متناظر مورد بررسي قرار گرفته اند. نتايج به نحو شاخصي نشان دهنده اثر معني دار واحدهاي سنگ-شناسي بر روي ضريب رواناب است به طوري كه حوزه هايي با واحدهاي سنگ-چينه شناسي يكسان منحني هاي مشابه اي دارند.