تحليل عددي كارايي ستونهاي سنگي به منظور كاهش خطر روانگرايي

ﯾﮑﯽ از ﻋﻮاﻣﻞ ﺧﺮاﺑﯽ ﺳﺎزه ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ روي ﺑﺴﺘﺮ ﻫﺎي رﯾﺰ داﻧﻪ ﺳﯿﻠﺘﯽ و ﻣﺎﺳﻪ اي اﺷﺒﺎع، ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ وﻗﻮع ﭘﺪﯾﺪه رواﻧﮕﺮاﺋﯽ و اﯾﺠﺎد ﻧﺸﺴﺖ و ﮔﺴﯿﺨﺘﮕﯽ ﻧﺎﺷﯽ از آن اﺳﺖ. در اﯾﻦ ﻣﯿﺎن اﺳﺘﻔﺎده از ﺳﺘﻮن ﻫﺎي ﺳﻨﮕﯽ ﮐﻪ ﻫﻤﺎن ﺟﺎﮔﺬاري ﺑﺨﺸﯽ از ﻣﺼﺎﻟﺢ رﯾﺰ داﻧﻪ ﺑﺴﺘﺮ ﺑﺎ ﺳﺘﻮﻧﯽ از ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺳﻨﮕﯽ اﺳﺖ ﯾﮑﯽ از روش ﻫﺎي ﻣﻘﺮون ﺑﻪ ﺻﺮﻓﻪ و ﺳﺎزﮔﺎر ﺑﺎ ﻣﺤﯿﻂ زﯾﺴﺖ در ﺑﻬﺴﺎزي ﺧﺎك ﺑﺸﻤﺎر ﻣﯽ رود. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻃﺒﯿﻌﺖ ﺳﻪ ﺑﻌﺪي ﺣﺎﮐﻢ ﺑﺮ اﻧﺪرﮐﻨﺶ ﺳﺘﻮن ﺳﻨﮕﯽ ﺑﺎ ﻣﺤﯿﻂ ﭘﯿﺮاﻣﻮﻧﯽ، ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﺗﮑﯽ و ﮔﺮوﻫﯽ در ﺷﺮاﯾﻂ زﻟﺰﻟﻪ، ﺑﺮرﺳﯽ ﻣﯿﺰان ﺗﺎﺛﯿﺮ ﮔﺬاري اﯾﻦ روش ﺑﺮ ﮐﺎﻫﺶ اﺛﺮات رواﻧﮕﺮاﯾﯽ در ﺗﻮده ﻫﺎي ﻣﺎﺳﻪ اي اﺷﺒﺎع، ﻣﻮﺿﻮع ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺣﺎﺿﺮ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﺑﺮاي اﯾﻦ ﻣﻨﻈﻮر در ﮔﺎم ﻧﺨﺴﺖ وﻗﻮع رواﻧﮕﺮاﯾﯽ در ﺑﺴﺘﺮﻫﺎي ﻣﺴﺘﻌﺪ رواﻧﮕﺮاﯾﯽ ﺑﻪ روش ﻋﺪدي ﺗﻔﺎﺿﻞ ﻣﺤﺪود و ﺑﻪ ﮐﻤﮏ ﻧﺮم اﻓﺰار FLAC3D ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺣﺎﺻﻞ از اﯾﻦ ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺑﺎ ﻧﺘﺎﯾﺞ آزﻣﺎﯾﺶ ﺷﻤﺎره ﯾﮏ ﭘﺮوژه ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ VELACS ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ و ﺑﺪﯾﻦ وﺳﯿﻠﻪ اﻋﺘﺒﺎر ﺳﻨﺠﯽ ﺣﻞ ﻋﺪدي ﻧﺮم اﻓﺰار ﺑﺎ دﻗﺖ ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ ﺻﻮرت ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. در اداﻣﻪ ﺑﺮاي ﻧﺸﺎن دادن ﺗﺎﺛﯿﺮ ﺳﺘﻮن ﺳﻨﮕﯽ ﺗﮑﯽ ﺑﺎ ﻗﻄﺮﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺮ ﮐﺎﻫﺶ رواﻧﮕﺮاﺋﯽ، ﻣﺪﻟﺴﺎزي ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ اﻧﺠﺎم و ﻧﺘﺎﯾﺞ در ﻗﺎﻟﺐ ﮐﺎﻫﺶ اﺿﺎﻓﻪ ﻓﺸﺎر آب ﺣﻔﺮه اي در ﺳﻄﺢ و ﻋﻤﻖ ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ارزﯾﺎﺑﯽ ﺷﺪه اﺳﺖ. در ﭘﺎﯾﺎن ﻧﯿﺰ ﺑﺎ ﺑﮑﺎرﮔﯿﺮي ﭼﯿﺪﻣﺎن ﻣﺮﺑﻌﯽ ﺑﺮاي ﺳﺘﻮن ﻫﺎي ﺳﻨﮕﯽ داﻣﻨﻪ ﮐﺎراﺋﯽ اﯾﻦ ﺳﺘﻮن ﻫﺎ ﺑﻪ ﻓﺮم ﮔﺮوﻫﯽ ﺑﺎ ﺑﺮرﺳﯽ ﻫﻤﺰﻣﺎن اﺛﺮ ﻗﻄﺮ و ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺑﺪﺳﺖ آﻣﺪه ﺑﯿﺎﻧﮕﺮ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﺳﺘﻮن ﺳﻨﮕﯽ در زﻫﮑﺸﯽ ﺷﻌﺎﻋﯽ و ﮐﺎﻫﺶ ﻓﺸﺎر آب ﺣﻔﺮه اي در ﻣﻨﻄﻘﻪ اي ﺑﻪ اﻧﺪازه 2 ﺗﺎ 2/5 ﺑﺮاﺑﺮ ﻗﻄﺮ ﺳﺘﻮن ﺳﻨﮕﯽ در ﺧﺎك اﻃﺮاف آن ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﮐﺎراﯾﯽ ﮔﺮوﻫﯽ ﺳﺘﻮن ﻫﺎ ﻫﻢ ﺑﻪ ﻓﺎﺻﻠﻪ و ﻗﻄﺮ ﺳﺘﻮن ﻫﺎ بستگي دارد.