ﻣﺪﻟﺴﺎزي ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ ﺑﺮرﺳﯽ ﻧﻘﺶ ﺣﻔﺮات در ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﺪول ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺷﮑﻞ ﭘﺬﯾﺮي و ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﺳﻨﮓ

ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ وﺟﻮد ﭘﺮوژه ﻫﺎي ﺑﺰرگ زﯾﺮﺑﻨﺎﯾﯽ در ﻣﻨﻄﻘﻪ زاﮔﺮس ﺧﺼﻮﺻﺎً ﺳﺪﻫﺎ و ﻧﯿﺮوﮔﺎه ﻫﺎي ﺑﺮﻗﺎﺑﯽ، ﺗﻌﯿﯿﻦ ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎي ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ ﺗﻮده ﺳﻨﮓ ﻫﺎي ﺳﺎزﻧﺪ آﺳﻤﺎري، ﺗﻮﺟﻬﺎت ﮔﺴﺘﺮده اي را ﺑﻪ ﺧﻮد ﺟﻠﺐ ﮐﺮده اﺳﺖ. از ﺟﻤﻠﻪ وﯾﮋﮔﯽ ﻫﺎي اﯾﻦ ﺳﺎزﻧﺪ، وﺟﻮد ﺣﻔﺮات ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ و ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ آﻧﻬﺎ ﺑﺎﻋﺚ ﮐﺎﻫﺶ ﻣﻘﺎدﯾﺮ ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎي ﻣﻘﺎوﻣﺘﯽ و ﺗﻐﯿﯿﺮﺷﮑﻠﯽ در ﺳﻨﮓ ﻣﯽﮔﺮدﻧﺪ. در اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺑﺮاي ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﯿﺰان ﺣﻔﺮات ﺑﺮ ﻣﺪول ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺷﮑﻞ ﭘﺬﯾﺮي و ﻧﯿﺰ ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﺗﮏ ﻣﺤﻮري ﺳﻨﮓ، از ﻣﺪﻟﺴﺎزي آزﻣﺎﯾﺸﮕﺎﻫﯽ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه اﺳﺖ. ﻧﻤﻮﻧﻪﻫﺎي ﻣﺘﺨﻠﺨﻞ از ﮔﭻ و ﮔﺮاﻧﻮلﻫﺎي ﮐﺮوي ﻓﻮم ﺑﺎ ﻗﻄﺮﻫﺎي 4 و 6 ﻣﯿﻠﯿﻤﺘﺮ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪ. ﻣﺤﺪوده ﺗﺨﻠﺨﻞ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎي ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﺮاي ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﺗﮏ ﻣﺤﻮري ﺻﻔﺮ اﻟﯽ %45 و ﺑﺮاي ﻣﺪول ارﺗﺠﺎﻋﯽ ﺻﻔﺮ اﻟﯽ %30 ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ آزﻣﺎﯾﺶ ﻫﺎي اﻧﺠﺎم ﺷﺪه، ﻣﯿﺰان ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﺗﮏﻣﺤﻮري و ﻣﺪول ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺷﮑﻞ ﭘﺬﯾﺮي ﺑﺎ اﻓﺰاﯾﺶ ﺣﺠﻢ ﺣﻔﺮات ﮐﺮوي ﺑﺼﻮرت ﻧﻤﺎﯾﯽ ﮐﺎﻫﺶ ﻣﯽﯾﺎﺑﺪ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﺎ اﻓﺰاﯾﺶ اﻧﺪازه ﺣﻔﺮات از 4 ﺑﻪ 6 ﻣﯿﻠﯿﻤﺘﺮ در ﻧﻤﻮﻧﻪﻫﺎي ﺑﺎ درﺻﺪ ﺗﺨﻠﺨﻞ ﯾﮑﺴﺎن، ﻣﯿﺰان ﮐﺎﻫﺶ ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﺗﮏﻣﺤﻮري و مدول ارﺗﺠﺎﻋﯽ ﮐﻤﺘﺮ از 7 درﺻﺪ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ.