بررسي شاخص‌هاي تاثيرگذار در ايجاد پايداري اجتماعي در مجتمع هاي مسكوني (مطالعه موردي: برج هاي مسكوني كسري قزوين)

مسكن يكي از نيازهاي اساسي انسان است كه موقعيت اجتماعي، كيفيت زندگي و رفاه و جايگاه او را در جامعه مشخص مي‌نمايد. امروزه ساخت مجتمع‌هاي مسكوني در جهت رفع نيازهاي سكونتي شهروندان مورد توجه معماران و شهرسازان واقع شده است و قابل ذكر است كه مشكلاتي را براي ساكنان به وجود مي آورد كه اين مشكلات با توجه به ابعاد اجتماعي، فرهنگي، اقتصادي و ... قابل بررسي است. لذا مي‌توان ابعاد مجتمع‌هاي مسكوني را بر اساس توسعه پايدار مورد سنجش و ارزيابي قرار داد. در اين پژوهش به منظور پايداري اجتماعي در مجتمع‌هاي مسكوني مورد توجه واقع شده است. لذا مي‌توان گفت هدف اصلي پژوهش بررسي شاخص‌هاي اثرگذار در ايجاد پايداري اجتماعي مجتمع هاي مسكوني كسري قزوين بوده است. اين پژوهش به لحاظ روش توصيفي- تحليلي است و بر اساس هدف كاربردي مي‌باشد. به منظور گردآوري اطلاعات از روش كتابخانه-اسنادي و پيمايشي-ميداني بهره برده شده است. ابزار اصلي گردآوري داده‌ها پرسشنامه بوده است. جامعه آماري ساكنين برج‌هاي مسكوني كسري در شهر قزوين كه معادل 816 نفر و حجم نمونه بر اساس فرمول كوكران 261 نفر به صورت تصادفي در نظر گرفته شده است.. هم‌چنين، به منظور شناسايي شاخص‌هاي اثرگذار بر پايداري اجتماعي در برج‌هاي مسكوني كسري از تحليل عاملي و نرم افزار spss بهره برده شده است. نتايج يافته‌ها حاكي از آن است كه ميزان رضايت شما از سكونت در مجتمع مسكوني،حس تعلق نسبت به مجتمع،تمايل به زندگي در مجتمع مسكوني،ميزان اجتماع‌پذيري و حضور پذيري ساكنين در مجتمع مسكوني،شناخت همسايگان از يكديگر در مجتمع مسكوني و احساس مسئوليت نسبت به همسايگان و مجتمع مسكوني از جمله شاخص‌هاي اثرگذار بر پايداري اجتماعي است.