گونه شناسي حياط در خانه هاي اقليم گرم و مرطوب بر اساس معيارهاي كالبدي (نمونه موردي: بندر كنگ)

معماري بومي هر شهر نشان دهنده روش هاي طراحي فرم بومي است كه متناسب با متغيرهاي جغرافيايي، فرهنگي، معيشتي و تفكر و ارزش هاي مردم آن شهر شكل گرفته اند. مقاله حاضر با هدف شناسايي شاخص هاي بوم تاثيرگذار بر فرم در معماري بومي، سعي دارد تا ارتباط بين اين عوامل را شناسايي كند. در روش تحقيق، در بخش نظري با ابزار مطالعات كتابخانه اي و به روش تحليلي-توصيفي و در بخش عملي نيز با تهيه پرسشنامه، چارچوب نظري مذكور در رابطه با خانه هاي واقع در اقليم سرد و كوهستاني شهر سنندج، از طريق آزمون T ارتباط بين شاخص هاي بوم و فرم مشخص مي شود و سپس با استفاده از روش همبستگي پيرسون ارتباط بين شاخص ها و معماري بومي ارزيابي گرديد. يافته ها و نتايج حاصل نشان مي دهد كه شاخص اقليم، سايت و توپوگرافي با بيشترين ميانگين و شاخص مصالح و تكنيك ساخت با كمترين ميانگين، بيشترين و كمترين تاثير را بر فرم در معماري بومي دارند.