بررسي فضاهاي عمومي شهرمعاصر به منظور پايداري اجتماعي (بررسي نمونه موردي بازار بزرگ تهران)

فضاي شهري در حوزه پايداري اجتماعي ،مكاني ست براي بالابردن كيفيت زندگي انسان نسل معاصر و نسل آينده ،كه با در نظرگرفتن نيازهاي همه اقشار آن درزمينه برقراري ارتباطات ، بتواند افراد رابا علايق و خواسته هاي مختلف گردهم آورد، تا به معيار هاي پايداري اجتماعي دست يابد و بتواندازطريق آن ميزان استفاده انسانها از محيط رادر فضاهاي عمومي بالابرد.در اين مقاله چيزي كه بسيار حائز اهميت است تطابق چنين فضاهايي با نيازها و خواست هاي شهروندان است تا فضاهاي عمومي بتوانند موجب خلق رويدادهاي مختلف شوند كه به القاي حس تعلق خاطر و ايجاد خاطرات جمعي مشترك و بازيابي هويت جمعي شهرونددرشهركمك كند وجوامع پايداري رابه وجود آورد.بازارهابه دليل جامعيت و قابليت دسترسي ،از جمله فضاهايي بودند كه فعاليت انساني درآن مبادله ميشد و عناصر فرهنگي و اجتماعي در محيطي ظاهرا اقتصادي فضايي را براي ابراز همبستگي، وحدت، انسجام اجتماعي افراد در اختيار آنها قرار ميداد اين مقاله كنكاشي است در مورد چگونگي تاثيرگذاري ساختار كالبدي و عملكردي بازار در ايجاد روابط پايداربين شهروندان وضرورت بررسي اين موضوع ازآنجا ناشي ميشود كه فضاهاي شهري گذشته كه مكاني چند نقشي و زمينه ساز ايجاد تعامل بين افراد بودند، امروزه به مكاني تك بعدي و يا نهايتا دو بعدي تبديل شده اندكه نتيجه ي آن كاهش سطح ارتباط شهروندان با يكديگر است .روش تحقيق دراين پژوهش از نوع توصيفي – تحليلي و به صورت مطالعات كتابخانه اي است.كه براساس نتايج بدست آمده، ازبررسي نمونه موردي، معلوم ميشود كه بين فضاهاي كالبدي و تحولات اقتصادي- اجتماعي همواره ارتباطي متقابل برقراراست، بطوريكه هرگونه كاستي و نقص كه در يكي پديد آيد، عوارض آن در ديگري منعكس ميشود.