بررسي تكنولوژي معماري در بناهاي سبك ملي گراي دوره ي پهلوي اول با رويكرد انطباق پذيري فن و فرهنگ

در طول تاريخ معاصر ايران از قاجاريه تا به امروز، دوره پهلوي اول، يكي از مهم ترين دوران در زمينه معماري و شهرسازي به شمار مي رود. با بررسي معماري معاصر اين كشور مي توان پي برد كه معماري اين دوره براساس نوع شاخص ها، به جريانات خاصي در ايران وابسته است. طي دو قرن گذشته تحولات عظيمي در هنر و معماري ايران رخ داده است. در اين ميان معماري بين سالهاي 1299-1320 ه.ش ويژگي هاي خاصي دارد كه آن را از معماري گذشته ايران و حتي دوره هاي بعد از خود متمايز ساخته است. مطالعه معماري دوره پهلوي اول بدون آگاهي از هنر و معماري مدرن امكان پذير نيست، بنابراين در اين پژوهش تلاش مي شود تا با تحليل نشانه هاي موجود در متن آثار بجايي مانده از آن دوران، به شناخت گرايشات معماري نمونه ها و تكنولوژي هاي بكار رفته در آن ها اشاره شود و با بررسي سبك ملي گرايي دوره پهلوي اول ميزان موفقيت آن را سنجيده شود. بنابراين ابتدا به شكل گيري معماري مدرن در ايران و تاثيرپذيري از معماري مدرن غرب پرداخته و سپس ويژگي هاي معماري دوره پهلوي اول را مورد مطالعه قرار خواهد گرفت.