مروري بر آيين عزاداري سيدالشهدا (ع) در شهر دزفول

آيين‌ها را مي‌توان مراسم و مناسكي دانست كه در گذر زمان شكل‌گرفته و بر رابطه‌ي بين انسان‌ها، تاريخ و محيط تأثيرگذار بوده‌اند. اين آيين‌ها و مراسمات ريشه در باورها و اعتقادات مردم دارند. در جهان اسلام بخصوص در بسياري از شهرهاي اسلامي اهل تشيع در مواقع خاصي مانند ماه‌هاي محرم و صفر، ايام فاطميه، ماه مبارك رمضان و ساير مناسبت‌هاي مذهبي و ملي، مراسم دعا، نيايش، مناجات خواني، ذكر مصيبت و سوگواري برگزار مي‌شود. هر شهر متناسب با ويژگي‌هاي فرهنگي و بومي داراي آيين‌هاي متفاوت و مختلفي هستند. يكي از شهرهايي كه معروف به دارالمؤمنين است و در استان خوزستان (دروازه تشييع) قرار دارد، شهر دزفول است. قدمت اين شهر به ‌پيش از زمان ساسانيان و به دوره ايلام و هخامنش برمي‌گردد. اين شهر با پيشينه تاريخي غني، در عزاي سيدالشهدا آيين و مناسك خاص خود را دارد. در اين مقاله با روش تحقيق تاريخي_ توصيفي و به كمك شيوه گردآوري اطلاعات به‌صورت مطالعه كتابخانه‌اي و ميداني، تلاش شده است آيين‌هاي محلي مورد مطالعه و بررسي قرار گيرد. بر اساس مطالعات مي‌توان گفت برگزاري عزاداري سيدالشهدا در شهر دزفول در طول زمان‌هاي مختلف باوجود مسائل و مشكلات حتي در زمان هشت سال دفاع مقدس هميشه باشكوه خاصي برپا بوده است. مراسم‌هايي از قبيل چوب زني، علم يراق(سحر عاشورا)، چلاب، نخل، شيدانه و دسته رويي عزاداران از ديرباز تاكنون در اين شهر برگزار مي‌شود. مناسك و آيين‌هاي عزاداري در طراحي فضاهاي شهري، كيفيت تعاملات اجتماعي تأثير پررنگي داشته است.