تحليل الگوي روايي تعزيه نامه «عباس هندو» بر اساس نظريه كنشي گريماس

تحليل و بازخواني تعزيه بر اساس نظريه هاي جديد،مي تواند در شناخت بيشتر و عميق تر اين‌گونه نمايشي ايراني مؤثر واقع شود. روايت شناسي از مباحث جديد در حوزه رويكردهاي نقد ادبي است و آلژير داس گريماس از نظريه پردازان مطرح در اين زمينه به-شمار مي رود.اين پژوهش در پي تحليل تعزيه نامه عباس هندو كه جزء تعزيه هاي پيش‌واقعه دسته‌بندي مي شود،بر اساس نظريه الگوي كنشي گريماس است. اين تعزيه نامه با توجه به موقعيت روايي آن، بر اساس شش نقش اصلي يا به تعبير گريماس به «كنش-گر»،كنش گزار(فرستنده يا تحريك‌كننده)،كنش پذير(دريافت‌كننده)،كنش گر(فاعل)، شيء ارزشي،ضدكنش‌گر وكنش يار، تقسيم بندي مي شود. پژوهش پيش رو به روش تحليلي-توصيفي و با بهره گيري از منابع كتابخانه اي صورت گرفته است. نتايج اين پژوهش نشان دهنده قابليت انطباق تعزيه نامه عباس هندو بر اصول و مباني كلي الگوي كنشي گريماس و تحليل و بررسي آن بر اساس اين نظريه است. و درنهايت چنين مي توان نتيجه گرفت كه ديگر تعزيه نامه ها نيز با توجه به ساختار روايي و نقش هاي متضاد موجود در آن‌ها از قابليت تحليل بر اساس اين الگوي كنشي برخوردارند.