تبيين حق مشاركت در طراحي شهري محله دوستدار كودك بر مبناي نظريه لوفور (مطالعه موردي: محله چناران گرگان)

درباره رويكرد دوستدار كودك و مشاركت كودكان در شهر اقدامات و پژوهش هاي بسياري صورت گرفته است. پژوهش حضر به تبيين بخشي از نظريه حق مشاركت لوفور در زمينه طراحي شهري محله دوستدار كودك پرداخته و مسئله آن حق مشاركت كودكان در طراحي شهري با رويكرد دوستدار كودك است. پيش تر حق مشاركت درباره زنان و از ديدگاه فمنيستي نقد شده بود، اما به حق مشاركت كودكان در طراحي شهري پرداخته نشد. با طرح سه پرسش درباره چيستي، چگونگي و چرايي موضوع، پژوهش حاضر مشخص نمود كه آيا حق مشاركت لوفور به طراحي شهري با رويكرد دوستدار كودك كمك مي كند؟ به منظور پاسخ به سوالات مطرح شده، پس از مطالعه و بررسي موضوع به روش توصيفي تحليلي و استدلال منطقي و كدگذاري، با پذيرفتن كودكان به عنوان شهروندان لوفور، حق مشاركت كودكان در ارتباط با شهر دوستدار كودك تعريف شد. به منظور استفاده از مفاهيم مطرح شده در قالب پروژه طراحي شهري، كودكان محله چناران گرگان به روش پيمايشي مورد مطالعه قرار گرفتند. از ۳۵ كودك ساكن محله چناران خواسته شد تا نظر خود را درباره طراحي محله مورد علاقه شان در قالب نقاشي بيان كنند. با كمك تكنيك روانشناسي نقاشي و روش تحليل مقولهاي محتوا، بررسي نقاشي ها نشان داد امنيت و طبيعت اولويت كودكان در طراحي محله است. كيفيات طراحي شهري به دست آمده در سه بعد بصري، عملكردي و معنايي نشان داد كودكان از توانايي مداخله مستقيم و بي واسطه در يك پروژه طراحي شهري برخوردارند. قابليتي كه حق مشاركت كودكان در شهر را مسجل كرده و لزوم وجود سازوكارهايي مانند پروژه هاي نمادين شهر دوستدار كودك را به چالش مي كشد. تاكيد بر فراهم آوردن زمينه مشاركت واقعي كودكان و توجه به آنان به عنوان ايفا كنندگان نقش مشاهده شونده و مشاهده كننده در پروژه هاي شهري از نكات قابل توجه پژوهش است.