تحليل شاخص‌ها و محاسبه بهره‌وري مسكن شهري استان كرمان و مقايسه با كشور

رشد روزافزون جمعيت شهري استان كرمان، سبب شده تا نياز به مسكن افزايش يابد. ازاين‌رو اتخاذ و اعمال سياست‌هاي مناسب و برنامه‌ريزي جهت تأمين مسكن ضرورى است. براى چنين برنامه‌اي شاخص‌هاي مسكن و ارزيابى آن‌ها ابزار مناسبى جهت سنجش نيازهاى بخش مسكن در استان است. به كمك اين شاخص‌ها مي‌توان تصوير درست و قابل فهمى را از شرايط مسكن به دست آورد و پيشرفت‌ها و كم‌وكاستي‌ها را در تحقق اهداف بخش مسكن مشخص نمود. هدف از اين پژوهش، بررسى و مقايسه وضعيت مسكن شهري در استان كرمان و كشور است. اين پژوهش از نوع تحليلى است و شاخص‌هاي كالبدي-اجتماعي و اقتصادى مسكن مورد سنجش قرار گرفته است و سپس بهره‌وري بخش مسكن شهري استان و كشور مقايسه شده است. يافته‌هاي تحقيق، نمايانگر بهبود شاخص‌هاي كالبدي-اجتماعي مسكن شهري استان در طول دهه گذشته بوده، لكن براى رسيدن به شاخص‌هاي كشوري، هنوز فاصله وجود دارد؛ اما بررسي شاخص‌هاي اقتصادي بخش مسكن همگي از ركود بخش مسكن در كشور و استان و تنزل اين شاخص‌ها حكايت دارد. ارزيابي شاخص‌هاي بهره‌وري نيز مؤيد وضعيت نه چندان مساعد بهره‌وري در بخش مسكن شهري است. از اين رو ضرورى است با توجه به افزايش نياز به مسكن و زلزله‌خيز بودن استان، سياست‌ها و برنامه‌هاي علمى و عملياتى تهيه و تدوين و سپس در يك برنامه ميان‌مدت و بلندمدت، نسبت به ارتقاء شاخص‌هاي كالبدي-اجتماعي و اقتصادي و افزايش بهره‌وري اقدام گردد.