بررسي اثر سرمايه گذاري مسكن بر توليد با تاكيد بر نااطميناني هاي آن

مسكن از جمله بخش هاي موثر در توليد ناخالص داخلي كشورهاست كه در صورت سرمايه گذاري مناسب و پايدار در آن، مي-توان شاهد رشد اقتصادي پايدار و رونق فعاليت هاي اقتصادي بود. از اينرو مطالعه حاضر با استفاده از داده هاي سري زماني سالانه در دوره زماني1357 تا 1399 و با استفاده از الگوي خودرگرسيون با وقفه توزيعي به بررسي تاثير سرمايه گذاري مسكن و نااطميناني‌هاي آن بر توليد ناخالص داخلي كشور مي پردازد. متغير وابستۀ پژوهش توليد ناخالص داخلي حقيقي و متغيرهاي مستقل شامل سرمايه گذاري در بخش مسكن، نااطميناني سرمايه گذاري در بخش مسكن، سرمايه گذاري در ماشين آلات و تعداد نيروي كار اقتصاد مي باشند. همچنين ميزان نااطميناني سرمايه گذاري در مسكن با استفاده از روش آماري گارچ محاسبه شده است. طبق نتايج حاصل از پژوهش، ضرايب متغيرهاي مستقل در بلندمدت معنادار است و منطبق با مباني نظري در حوزۀ اقتصاد مسكن و تاثير آن بر توليد ناخالص داخلي مي‌باشد. با توجه به تاثير منفي نااطميناني سرمايه-گذاري بخش مسكن بر رونق توليد كه به علل مختلف از جمله رشد شتابان نقدينگي و جهش نرخ ارز و وقوع تصميمات ناگهاني در سطح سياستگذاري هاي كلان دولت ها در حوزۀ مسكن پيشنهاد مي‌شود در جهت مهار آن ها اقدام شود.