بازشناسي مؤلفه هاي هويت در بستر معماري خانه هاي قاجاري

Recognition of identity components in the architectural context of Qajar houses

چكيده: بحران هويت در ايران با توجه به تاريخچه فرهنگ، ادبيات و سابقه والاي تمدن داراي اهميت بسياري است و لزوم توجه بيشتري را دارا مي باشد .هدف از انجام اين پژوهش، احياء هويت در معماري مدرن در جهت رهايي از اين بحران است. با توجه به اينكه معماري سنتي داراي پشتوانه اي غني از تمامي ابعد هويتي است، بر اساس روش‌هاي تعريفي- تطبيقي و بر مبناي مطالعات كتابخانه‌اي، به بررسي علل ايجاد بحران هويت در معماري مدرن پرداخته شده و سپس عوامل اساسي شكل‌گيري هويت در خانه هاي سنتي ايران (دوره قاجار) بازشناسي شده است تا مؤلفه‌هايي جهت دستيابي به هويت در معماري مدرن ارائه گردد. معماري در دوره قاجار براساس پاسخ به نياز هاي زمان خويش طراحي شده است و در گذر زمان، با تغيير نياز ها، فرهنگ و شيوه زندگي مردم در موقعيت هاي مختلف جغرافيايي ايران همچنان پاسخگو بوده است. از زمان مدرنيته با تكيه بر عقل گرايي و خرد گرايي، نيازهاي روحي و رواني و كالبدي انسان ناديده گرفته شد كه تاثير اين ديدگاه در معماري، به عمل‌گرايي منجر گشت و در ادامه عدم توجه به ابعاد هويتي، معماري مدرن را دچار بحران كرد. در نتيجه با طراحي مبتني بر ابعاد هويت و با شناخت اقليم، نياز ها و سبك زندگي مردم در عصر حاضر و پرهيز از طراحي عمل گرا، ميتوان هويت را در معماري مدرن زنده كرد.