كليدواژه :
اسطوره , نگارگري , نگارگر , هنر , فرهنگ , آيين
چكيده فارسي :
آدمي از ديرباز بر اين اعتقاد بوده است كه اسطوره ها، بازتاب امكانات معنوي انسان در زندگي است و با تامل در اسطور ها، قدرت آنها را درون زندگي خويش جاري مي سازد. به همين جهت اسطوره ها در ادبيات و فرهنگ آييني ايران، جايگاه ويژه اي دارند. در نگاه نخست، مي توان بر آن بود كه هيچ پيوندي بين اسطوره و هنر نمي توان يافت، مگر آنكه اين دو را پديده هايي فرهنگي بدانيم. پيوند ميان اسطوره و هنر باز مي گردد به خاستگاه و بنياد آنها كه از ناخودآگاه انسان برآمده است. در ايران نگاره هاي اساطيري از دوره باستان شروع مي شود و پس از آمدن اسلام به ايران، اساطير سامي با اساطير ايراني در هم مي آميزند. اسطوره هاي ايراني در ابتدا به صورت شفاهي انتقال يافته و از زمان پارت ها و ساسانيان به صورت مكتوب درآمدند. پس از اين دوره اسطوره ها وارد عرصه هاي ديداري هم شدند و هنرمندان، اسطوره ها و افسانه ها را به تصوير كشيدند و روايت اسطوره ها كمتر شد و بيشتر در قالب تصويرپردازي و نگاره پردازي به حيات خود ادامه داد؛ از اين رو در اين مقاله اسطوره هاي ايراني مورد بررسي قرار گرفت تا به هدف اين پژوهش يعني مطالعه و شناخت اسطوره هاي ايراني كه در نگاره هاي نگارگران بازنمايي شده اند، بپردازيم و بدينوسيله به سؤال اصلي پژوهش يعني چرايي پرداخت هنرمندان به اسطوره هاي ايراني در آينه نگارگري پاسخ داده شود. براي سهولت در بررسي نگاره ها، اسطوره هاي موجود در آنها در گروه هاي مختلف دسته بندي، معرفي و بررسي مي شود. نتايج بدست آمده حاكي از آن است كه، هنرمند نگارگر ايراني با اتكاء به خلاقيت خود، ظرافت و ظرفيت هاي هنر نگارگري توانسته است، اسطوره ها را از بين متون ادبي بيرون كشيده و با بازنمايي اسطوره ها در نگاره ها زمينه انتقال آن ها را از نسلي به نسل هاي ديگر فراهم آورد. تحقيق از نوع پژوهش هاي توصيفي - تحليلي است. گردآوري اطلاعات به شيوه ي كتابخانه اي، اسنادي بوده و ابزار آن شناسه، فيش و پويشگري نوين است. تجزيه و تحليل يافته ها نيز به روش كيفي صورت گرفته است.
چكيده لاتين :
Man has long believed that myths are a reflection of man s spiritual possibilities in life and by contemplating myths, he exerts their power in his life. For this reason, myths have a special place in Iranian religious literature and culture. At first glance, it can be argued that no connection can be found between myth and art unless we consider the two to be cultural phenomena. The connection between myth and art goes back to their origins and foundations, which came from the human subconscious. In Iran, mythological paintings start from ancient times and after the arrival of Islam in Iran, Semitic myths are mixed with Iranian myths. Persian myths were first transmitted orally and written from the time of the Parthians and Sassanids. After this period, myths entered the visual arena and artists portrayed myths and legends, and the narration of myths became less and continued to live more in the form of illustration and painting; Therefore, in this article, Iranian myths were examined in order to address the purpose of this research, which is to study and recognize the Iranian myths that are represented in the paintings of painters, and thus the main question of the research is why artists pay Answer Iranian myths in the mirror of painting. To facilitate the study of drawings, the myths in them are categorized, introduced and examined in different groups. The results show that the Iranian painter, relying on his creativity, elegance and capacity of painting, has been able to extract myths from literary texts and by representing myths in paintings. Provided the ground for their transmission from one generation to the next. The research is a descriptive-analytical research. The collection of information in a library manner is documentary and its tools are modern ID, receipt and scanning. The analysis of the findings has been done qualitatively.
