پديدارشناسي در فضاي تاريخي- گردشگري زنديه و ارتباط آن با گرافيك محيطي شيراز

Phenomenology of Historical-Touristic Space of Zandieh and its Relationship with Environmental Graphics in Shiraz

بررسي و شناخت هنر معماري و شهرسازي دوره ي زنديه مستلزم شناخت شيوه و سبك معماري رايج آن دوران است. شهر شيراز با موقعيت محلي خاص خود به سرعت رشد كرد و در زمان حكومت خان زند در اوج ساخت و ساز بود. اين شهر گسترش يافت و باغ ها و قنات هاي متعدد ، كاروانسراها و كاخ ها و استحكامات در آن ساخته شد.پديدارشناسي به معناي واقعي كلمه به معناي مطالعه پديده ها از هر طيف و توصيف آنها با در نظر گرفتن نحوه بُروز آنها قبل از هرگونه ارزيابي ، تفسير يا قضاوت ارزشي است. اين ساختار معنايي با افزودن وجود به زمان و مكان بدست مي آيد ؛ كه «تجربه زندگي» ناميده مي شود.اساس پديدارشناسي بر اساس مطالعه تجربه زيسته يا جهان زندگي است. طبق جست و جو و تحقيقات انجام شده از روش پديدارشناسي در حوزه گرافيك، پژوهشي انجام نگرفته است. و از اين جهت كه معماري نزديك ترين وجه اشتراكات با گرافيك محيطي، را داراست. به بخشي از منابع اين رشته ،استناد مي شود.در اين پژوهش سعي بر آن است كه در گام اول با روش پديدارشناسي به مطالعه ميداني در فضاي تاريخي-گردشگري زنديه شيراز پرداخته شود. و درگام دوم نتايجي كه از پديدار هاي دريافتي در آن فضا كشف و استنتاج مي شود. در يك اثر گرافيك محيطي با قالبي پست مدرن ارائه شود. و هدف از اين پژوهش بررسي لايه هاي حسي در فضاي تاريخي-گردشگري زنديه با روش پديدارشناسي است. تجزيه و تحليل داده هاي حاصل از مصاحبه بر اساس الگوي ون منن از مروجان پديدارشناسي هرمنوتيك، شكل گرفت در بررسي ها دريافتيم كه مجموعه حواس پنجگانه چه تأثيري در ادراك ما نسبت به محيط پيرامونمان دارد كه حاصل آن ادراك به تجربه زيسته محيط مورد مطالعه مي انجامد.