مدلهاي پيشبيني حوادث درون شهري بر اساس خصوصيات ماكروسكوپيك ترافيك

اﻫﻤﯿﺖ ﭘﯿﺸﺒﯿﻨﯽ ﺣﻮادث ﺟﺎدﻫﺎي از ﺗﺎﺛﯿﺮ ﺑﺴﯿﺎر زﯾﺎد آن در ﮐﺎﻫﺶ ﺗﻠﻔﺎت، ﺟﺮاﺣﺎت، ﺧﺴﺎرات ﻣﺎﻟﯽ و ﺗﺎﺧﯿﺮ ﻧﺎﺷﯽ از ﺑﺮوز ﺗﺼﺎدﻓﺎت ﻣﯿﺒﺎﺷﺪ . ﻫﺪف اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ، ﺑﺮرﺳﯽ راﺑﻄﻪ ﻣﯿﺎن ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎي ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﻃﺮح ﻫﻨﺪﺳﯽ و ﺧﺼﻮﺻﯿﺎت ﺗﺮاﻓﯿﮑﯽ در ﻟﺤﻈﻪ وﻗﻮع ﺗﺼﺎدف ﺑﺎ ﺗﻌﺪاد ﺗﺼﺎدﻓﺎت ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﺪﻟﻬﺎي ﺗﺼﺎدﻓﯽ اﺳﺖ. در اﯾﻦ راﺳﺘﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آﻣﺎر ﺗﺼﺎدﻓﺎت ﺳﺎل 1386 ﺷﻬﺮ ﻣﺸﻬﺪ، از ﻣﺪﻟﻬﺎي ﺗﺼﺎدﻓﯽ در ﺟﻬﺖ ﭘﯿﺸﺒﯿﻨﯽ ﻓﺮاواﻧﯽ ﺗﺼﺎدﻓﺎت اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯿ ﺸﻮد. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻧﺸﺎن ﻣﯿﺪﻫﺪ ﮐﻪ در ﻣﯿﺎن ﻣﺪﻟﻬﺎي ﺗﺼﺎدﻓﯽ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه، ﻣﺪل دوﺟﻤﻠﻬﺎي ﻣﻨﻔﯽ ﺗﻮان ﺧﻮﺑﯽ در ﭘﯿﺸﺒﯿﻨﯽ ﺗﺼﺎدﻓﺎت دارد. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻣﺪل ﭘﻮآﺳﻮن ﻧﺸﺎن ﻣﯿﺪﻫﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ ﻣﺪل ﺑﻪ دﻟﯿﻞ داﺷﺘﻦ وارﯾﺎﻧﺴﯽ ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﺎ ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ ﺑﺮازش ﺧﻮﺑﯽ ﺑﺎ ﻓﺮاواﻧﯽ ﺗﺼﺎدﻓﺎت ﻧﺪارد و ﻋﻼوه ﺑﺮ اﯾﻦ از آﻧﺠﺎ ﮐه ﺑﺮ اﺳﺎس ﺳﺎﺧﺘﺎر راه، اﻟﮕﻮي ﺗﺼﺎدﻓﺎت ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﯿﮑﻨﺪ، ﻣﺪﻟ ﺴﺎزي ﺑﺮ اﺳﺎس رده ﻋﻤﻠﮑﺮدي اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺖ. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻧﺸﺎن ﻣﯿﺪﻫﺪ ﻣﺪﻟﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻔﮑﯿﮏ ﻧﻮع راه ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪ، دﻗﺖ ﻣﻨﺎﺳﺒ ﺘﺮي دارد.