شماره ركورد كنفرانس :
5043
عنوان مقاله :
ﺑﺮرﺳﯽ ﺗﺎﺛﯿﺮ ورزش ﻫﺎي دوران ﺑﺎرداري ﺑﺮ ﺧﺴﺘﮕﯽ و اﻓﺴﺮدﮔﯽ ﻣﺎدران در ﺷﻬﺮ زاﻫﺪان در ﺳﺎل 1394
پديدآورندگان :
ﻣﻘﺮﺑﯽ اﺳﺘﺎد ﮐﻼﯾﻪ، ﺷﮑﻮﻓﻪ داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ زاﻫﺪان - ﻣﺮﮐﺰ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﭘﺮﺳﺘﺎري ﺟﺎﻣﻌﻪ، زاﻫﺪان، اﯾﺮان , ﻣﺎﻟﮑﯽ، ﻧﯿﻤﺎ ﺟﻬﺎد داﻧﺸﮕﺎﻫﯽ، زاﻫﺪان، اﯾﺮان , ﺻﺪﯾﻘﯽ، ﺳﻤﯿﻪ داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ زاﻫﺪان - ﻣﺮﮐﺰ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﭘﺮﺳﺘﺎري ﺟﺎﻣﻌﻪ، زاﻫﺪان، اﯾﺮان
كليدواژه :
ورزش ﻫﺎي دوران ﺑﺎرداري , ﺧﺴﺘﮕﯽ , اﻓﺴﺮدﮔﯽ
عنوان كنفرانس :
سومين كنفرانس بين المللي روانشناسي، علوم تربيتي و سبك زندگي
چكيده فارسي :
ﻣﻘﺪﻣﻪ و ﻫﺪف: دوره ﺣﺎﻣﻠﮕﯽ و ﭘﺲ از آن ﺑﺎ ﺗﻐﯿﯿﺮات رواﻧﺸﻨﺎﺧﺘﯽ و ﻓﯿﺰﯾﻮﻟﻮژﯾﮏ ﺑﺴـﯿﺎر ﻣﻬﻤـﯽ ﻫﻤـﺮاه اﺳـﺖ ﮐـﻪ ﮔـﺎﻫﯽ ﺑـﺎ ﺗﻐﯿﯿـﺮات ﭘﺎﺗﻮﻟﻮژﯾﮏ ﻧﯿﺰ ﻫﻤﺮاه ﻣﯽ ﮔﺮدد، ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﻻزم اﺳﺖ ﺗﯿﻢ ﭘﺰﺷﮑﯽ ﻗﺎدر ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن و ﺧﺎﻧﻮاده آﻧﻬـﺎ را ﮐـﻪ ﻣﺴـﺘﻌﺪ اﺑﺘﻼء ﺑﻪ اﺧﺘﻼﻻت رواﻧﯽ و ﺧﺴﺘﮕﯽ در ﻃﯽ دوره ﺣﺎﻣﻠﮕﯽ و ﭘﺲ از زاﯾﻤﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ و در ﻣﻮرد ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﻫﺎ و ﺣﻤﺎﯾﺖ ﻫـﺎي
اﯾـﻦ دوره آﻧﻬﺎ را راﻫﻨﻤﺎﯾﯽ ﮐﻨﻨﺪ. ﻣﻮاد و روﺷﻬﺎ: اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﯾﮏ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﺪاﺧﻠﻪ اي ﻧﯿﻤﻪ ﺗﺠﺮﺑﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎري آن ﺷﺎﻣﻞ زﻧﺎن ﺑﺎردار ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﮐﻨﻨﺪه ﺑﻪ ﻣﺮاﮐﺰ ﺑﻬﺪاﺷﺘﯽ و درﻣﺎﻧﯽ ﺷﻬﺮ زاﻫﺪان ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺮ اﺳﺎس ﻣﻌﯿﺎرﻫﺎي ورود و ﺧﺮوج ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺷﺪه ﺑﻪ دو ﮔﺮوه ﻣﺪاﺧﻠﻪ و ﮐﻨﺘﺮل ﺗﻘﺴﯿﻢ ﺷﺪﻧﺪ ﮔﺮوه ﻣﺪاﺧﻠﻪ ورزش ﻫﺎي ﻣﻨﺎﺳﺐ دوران ﺑﺎرداري را ﺑﻪ ﻣﺪت ﻫﺸﺖ ﻫﻔﺘﻪ ودر ﻫﺮ ﻫﻔﺘﻪ ﺳﻪ ﺟﻠﺴﻪ ﺗﻤﺮﯾﻦ ﻫﻔﺘﮕﯽ ﺗﺤﺖ ﻧﻈﺮ ﭘﮋوﻫﺸﮕﺮ، ﮐﺎرﺷﻨﺎس ورزﺷﯽ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﮐﺎرﺷﻨﺎس ﻣﺎﻣﺎﯾﯽ اﻧﺠﺎم دادﻧﺪ. ﭘﺮﺳﺶ ﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎ ﻃﯽ دو ﻣﺮﺣﻠﻪ ﭘﯿﺶ آزﻣﻮن و ﭘﺲ آزﻣﻮن ﺗﻮﺳﻂ ﻫﺮ دو ﮔﺮوه ﺗﮑﻤﯿﻞ و اﻃﻼﻋﺎت ﺟﻤﻊ آوري ﺷﺪ. اﺑﺰار ﺟﻤﻊ آوري اﻃﻼﻋﺎت، ﺳﻪ ﺑﺨﺶ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺷﺎﻣﻞ ﺳﻪ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ، ﻓﺮم ﮐﻮﺗﺎه ﺧﺴﺘﮕﯽ،
اﻓﺴﺮدﮔﯽ ﺑﮏ 2واﻃﻼﻋﺎت دﻣﻮﮔﺮاﻓﯿﮏ ﺑﻮد. ﺗﺠﺰﯾﻪ وﺗﺤﻠﯿﻞ داده ﻫﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻧﺮم اﻓﺰار SPSSﻧﺴﺨﻪ 21اﻧﺠﺎم ﮔﺮدﯾﺪ. ﯾﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎ: ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺣﺎﺻﻞ از ﭘﮋوﻫﺶ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ ﻧﻤﺮهي ﺧﺴﺘﮕﯽ در زﻧﺎن ﺑﺎردار ﮔﺮوه ﻣﺪاﺧﻠﻪ، ﭘﺲ از ﻣﺪاﺧﻠﻪ 24/68 اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ ﻧﻤﺮه ي ﺧﺴﺘﮕﯽ ﻗﺒﻞ از ﻣﺪاﺧﻠﻪ ﮐﺎﻫﺶ ﯾﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮد. وﻟﯽ ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ ﻧﻤﺮه ي ﺧﺴﺘﮕﯽ زﻧﺎن ﺑﺎردار ﮔﺮوه ﮐﻨﺘﺮل 33/28 ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪ ﮐﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ ﻧﻤﺮه ي ﺧﺴﺘﮕﯽ ﮐﻪ ﻫﻤﺮاه زﻧﺎن ﺑﺎردار ﮔﺮوه ﻣﺪاﺧﻠﻪ، ﻗﺒﻞ از ﻣﺪاﺧﻠﻪ از آﻧﺎن ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﻮد اﻓﺰاﯾﺶ ﭘﯿﺪا ﮐﺮده ﺑﻮد. ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ ﻧﻤﺮه اﻓﺴﺮدﮔﯽ ﺑﻌﺪازﻣﺪاﺧﻠﻪ در ﮔﺮوه ﻣﺪاﺧﻠﻪ 10/22 ﮐﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻗﺒﻞ ﻣﺪاﺧﻠﻪ ﺑﻄﻮر ﻣﻌﻨﯽ داري ﮐﻢ ﺪه ﺑﻮد. در ارزﯾﺎﺑﯽ دوم در ﮔﺮوه ﮐﻨﺘﺮل ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ ﻧﻤﺮه اﻓﺴﺮدﮔﯽ 18/42 ﺑﻮد ﮐﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻧﻮﺑﺖ اول اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﻌﻨﯽ داري را ﻧﺸﺎن ﻣﯽ
دﻫﺪ. آزﻣﻮن ﺗﯽ ﻣﺴﺘﻘﻞ ﻧﺸﺎن دادﮐﻪ دو ﮔﺮوه ﺑﻌﺪازﻣﺪاﺧﻠﻪ ﺑﺎﻫﻢ ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﺎداري دارﻧﺪ ) p=0/0001(.