ارائه نقشه روابط عوامل موثر بر موفقيت سيستم هاي تصميم يار در دانشگاه علوم پزشكي جهرم با استفاده از فازيِ مدل ساختاري تفسيري

امروزه تصميم گيري و خدمات رساني بهينه براي هر شركت يا سازماني نقش حياتي ايفا مي كند و مديران با توجه به حجم بالاي اطلاعات نمي توانند صرفاً به صورت سنتي تصميم هاي كلان مديريتي اتخاد كنند، بلكه بايد از بين سيستم هاي تصميم يار، سيستم مناسبي را انتخاب كنند. هدف از اين مطالعه، بررسي عوامل كليدي در موفقيت مديران هنگام به كارگيري سيستم هاي تصميم يار در زمان تصميم گيري در سازمان ها با استفاده از تكنيك مدل سازي ساختاري تفسيري و ميك مك فازي مي باشد. در اين تحقيق، كاربران، مديران و متخصصان دانشگاه علوم پزشكي جهرم كه با سيستم هاي تصميم يار كار مي كنند يا آشنايي دارند و شامل 30 نفر مي باشند نظرشان را در مورد اين عوامل كليدي بيان داشتند. نظرات بر اساس سطح بندي، ماتريس دستيابي، خوشه بندي تجزيه و ترسيم نمودار تعاملات تحليل مي شوند و مهمترين عوامل در هر گروه به طور جداگانه شناسايي مي شوند و در نهايت به صورت يك عامل ادغام شده معرفي مي شود. نتايج نشان داد كه«حمايت از كاربر، فرآيندها و سبك هاي تصميم گيري در سطح اجرايي تا عملياتي تركيب مهمترين عوامل از نظر 3 گروه مورد بررسي مي باشد.