بررسي ابعاد رفتاري و ساختاري سلامت اداري و ارايه راهكارهايي براي ارتقاء ارزش‌هاي اخلاقي و سلامت اداري در سازمان (با تأكيد بر نظام ارزشي)

فقدان سلامت اداري (فساد اداري) محصول نظام اداري ناكارآمد، پيچ‌و‌خم‌هاي اداري، نظام مديريت نامؤثر و فقدان نظام شايسته‌سالاري است، كه به ساحت‌هاي مالي، اخلاقي، سياسي و اداري چهره مي‌نمايد و در نتيجه براي مقابله با آن نيز بايد موضوع را از راهبردهاي مناسب از قبيل، اداري ـ مديريتي،‌ فرهنگي و اجتماعي، سياسي و اقتصادي جست‌وجو كرد. يكي از مهم‌ترين راهكارها، رشد ارزش‌هاي اخلاقي و معنوي و در واقع نوعي ايجاد خودكنترلي در افراد براي ارتقاي سلامت اداري است. پژوهش حاضر در چهار قسمت ارايه شده است: قسمت اول. در اين قسمت فساد اداري، پيشينه در اسلام و ايران، تعاريف، تئوري‌هاي مرتبط و طبقه‌بندي‌هاي آن آورده شده است. قسمت دوم. در اين قسمت به‌طور اجمالي به واژه‌كاوي اخلاق، اخلاق حرفه‌اي يا اخلاق كار در نظام ارزشي و نهج‌البلاغه پرداخته شده است. قسمت سوم. در اين قسمت به بررسي و شناخت عوامل رفتاري (پايبندي به اعتقادات، ويژگي‌هاي شخصيتي، سبك ارتباطات، سبك رهبري و كيفيت زندگي كاري) و عوامل ساختاري (قوانين و مقررات، انطباق شغل با شاغل، شيوه رشد و ارتقا و كنترل) مؤثر در سلامت اداري پرداخته شده است. در ادامه به پيامدهاي كلي عدم سلامت اداري اشاره شده است. قسمت چهارم. در واقع قسمت اصلي مقاله است كه به بررسي پژوهش عملياتي در سازمان مسكن و شهرسازي استان تهران و ارايه راهكارها، پيشنهادات و در واقع ارايه يك الگوي عملي مستخرج از نظام ارزشي (به‌ويژه ائمه معصومين علي‌الخصوص زندگي و حكومت حضرت عليعليه‌السلام) براي ارتقاي سلامت اداري و ارزش‌هاي اخلاقي در سازمان پرداخته شده است.