بررسي نقش معادن و صنايع وابسته در اقتصاد كشورها و ضرورت افزايش بهره وري در معادن زغال سنگ

معادن تأمين كننده مواد اوليه مورد نياز بسياري از صنايع بوده و در امر خودكفايي صنعتي، ايجاد اشتغال مولد و افزايش توليد ناخالص ملي و درآمد سرانه يك كشور نقش بسزايي دارند. از بين تنوع بسيار زياد مواد معدني، زغال سنگ فراوان ترين ماده معدني موجود در پوسته زمين و يكي از منابع مهم تأمين انرژي جهان مي باشد. كشور ايران با داشتن ميزان ذخيره قابل استخراج زغال سنگ معادل 1710 ميليون تن يعني 0/17 درصد از كل ذخاير جهان، در رده سي ام جهان قرار دارد. مناطق طبس، كرمان و البرز مهم ترين حوضه هاي زغال دار ايران مي باشند. تحقيقات انجام شده نشان مي دهند كه اكثر معادن ايران و خصوصاً معادن زغال سنگ از وضعيت اقتصادي مطلوبي برخوردار نبوده و در مواردي زيان ده مي باشند. در ايران اكثر معادن بزرگ و از جمله معادن زغال سنگ توسط دولت اداره مي شوند. اين امر ناشي از پائين بودن راندمان كاري و بهره وري مي باشد. به نظر مي رسد با تغيير سيستم مديريت معادن و واگذاري كار به بخش خصوصي بتوان در كوتاه مدت وضعيت اقتصادي بسياري از معادن را اصلاح كرد. براي اقتصادي كردن معادن و در نتيجه نايل شدن به وضعيت مطلوب اقتصادي كشور توجه خاص دولت به معادن و معدنكاري و تغيير ساختار آنها امري ضروري به نظر مي رسد. تحقيق، توسعه و سرمايه گذاري در تأمين ماشين آلات جديد معدني از عوامل عمده افزايش بهره وري و بهبود وضعيت اقتصادي در معادن مي باشند. ميزان توليد سالانه زغال سنگ كشور حدود دو ميليون تن يعني 0/05 درصد توليد جهان مي باشد. با مقايسه ارقام ذخيره و توليد در مي يابيم كه براي اينكه سهم كشور ما در استخراج و توليد زغل سنگ متناسب با ذخاير آن باشد ميزان توليد كنوني مي بايد حداقل سه برابر افزايش يابد.