بررسي امكانات و فضاهاي سبز شهري از ديدگاه هاي حقوق معماري كودكان و نوجوانان و تخصصي معماري (نمونه موردي: محله وليعصر جنوبي تهران)

Surveying the capabilities and urban green spaces from the view of youth and children’s law and architecture (case studied: south Valiasr,tehran)

امروزه توام با توسعه شهري، مشغله مردم افزايش يافته است؛ اما نياز مردم به آرامش و استفاده از طبيعت، بيشتر شده است. بدين ترتيب، خانواده ها اغلب به همراه كودكان به پارك ها مي آيند. اما حقوق معماري كودكان در طراحي فضاهاي سبز شهري چقدر مورد توجه واقع شده است؟ هدف اصلي از تحقيق حاضر، تبيين اصولي از طراحي فضاهاي سبز شهري است كه مبتني بر بستر مفاد مرتبط با رعايت حقوق معماري كودك باشد. اين تحقيق با بررسي مجموعه قوانين و مقررات مرتبط با كودكان و نوجوانان در حقوق ايران و اسناد بين‌المللي آغاز مي شود. سپس مولفه هاي معماري فضاهاي سبز شهري با استفاده از نظرات متخصصين، به علاوه نظرات خود كودكان و نوجوانان گردآوري شده و با مفاد مستخرج از قوانين مذكور، انطباق داده مي شود تا مهمترين معيارها تعيين گردد. با داشتن معيارهاي منتخب، نمونه موردي مد نظر قرار گرفته و سطح رعايت معيارها در آن بررسي و تحليل مي گردد. اين تحقيق از حيث نوع شناسي در رده هاي كاربردي، تطبيقي، توصيفي، كيفي، مطالعه كتابخانه اي و ميداني قرار مي گيرد. نتايج نشان مي دهد كه در قوانين و مقررات در حقوق داخل كشور، موضوع معماري كودكان و الزامات مربوطه، بسيار مغفول مي باشد. اين خصيصه در قوانين بين المللي نيز نمره چنداني نمي گيرد. همچنين، از مجموعه معيارهاي شناسايي شده، هفت معيار دسترسي مستقل كودك به خدمات و امكانات، وجود فضاي مناسب براي بازي، ايجاد احساس شادي و لذت، وجود آرامش و آسايش در استفاده از فضا، وجود سرانه كافي فضا براي مراجعين، دوري از وسايل حمل و نقل، و امكانات و لوازم ورزشي در اولويت قرار گرفتند.