شيوع شناسي ناتواني يادگيري خواندن، نوشتن و محاسبه اي در دانش آموزان پايه اول ابتدايي شهرستان اسلامشهر

ﻫﺪف از ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﺷﯿﻮع ﺷﻨﺎﺳﯽ ﻧﺎﺗﻮاﻧﯽ ﯾﺎدﮔﯿﺮي ﺧﻮاﻧﺪن، ﻧﻮﺷﺘﻦ و ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ اي در داﻧﺶ آﻣﻮزان ﭘﺎﯾﻪ اول اﺑﺘﺪاﯾﯽ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن اﺳﻼﻣﺸﻬﺮ ﺑﻮد. روش اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ از ﻧﻈﺮ ﻫﺪف، ﮐﺎرﺑﺮدي و از ﻟﺤﺎظ ﻧﻮع داده ﻫﺎ از ﻧﻮع ﮐﻤﯽ و از ﻧﻈﺮ روش ﮔﺮدآوري داده ﻫﺎ از روش ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ و از ﻧﻮع ﭘﯿﻤﺎﯾﺸﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎري در اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺗﻤﺎﻣﯽ داﻧﺶ آﻣﻮزان دﺧﺘﺮ و ﭘﺴﺮ ﭘﺎﯾﻪ اول اﺑﺘﺪاﯾﯽ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن اﺳﻼﻣﺸﻬﺮ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﻧﻤﻮﻧﻪ ﮔﯿﺮي در اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﻪ روش ﻧﻤﻮﻧﻪ ﮔﯿﺮي ﺗﺼﺎدﻓﯽ ﻃﺒﻘﻪ اي ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ وﺟﻮد زﯾﺮ ﮔﺮوه ﻫﺎ و ﻧﺴﺒﺖ ﻧﺎﻣﺴﺎوي داﻧﺶ آﻣﻮزان دﺧﺘﺮ و ﭘﺴﺮ و ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻓﺮﻣﻮل ﮐﻮﮐﺮان ﺑﺮآورد ﺷﺪه اﺳﺖ. اﻧﺪازه ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه ﻣﻌﺎدل330 داﻧﺶ آﻣﻮز ﺑﻮده اﺳﺖ. در ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ از ﺳﻪ اﺑﺰار اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ: آزﻣﻮن آﮔﺎﻫﯽ واج ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ، آزﻣﻮن اﺧﺘﻼل ﻧﮕﺎرش و آزﻣﻮن رﯾﺎﺿﯿﺎت ﮐﯽ ﻣﺖ. ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ داده ﻫﺎ از ﺷﺎﺧﺼﻬﺎي ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ و اﺳﺘﻨﺒﺎﻃﯽ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. ﺿﻤﻦ اﯾﻨﮑﻪ از آزﻣﻮﻧﻬﺎي ﺧﯽ دو ﺟﻬﺖ ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﻓﺮاواﻧﯽ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪه و ﻣﻮرد اﻧﺘﻈﺎر اﺳﺘﻔﺎده ﮔﺮدﯾﺪ. ﯾﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎ ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دﻫﺪ 7/2 درﺻﺪ داﻧﺶ آﻣﻮزان دﭼﺎر اﺧﺘﻼل ﺧﻮاﻧﺪن ﻫﺴﺘﻨﺪ؛ ﻣﻌﺎدل 4/5 درﺻﺪ دﭼﺎر اﺧﺘﻼل ﻧﻮﺷﺘﻦ ﻫﺴﺘﻨﺪ؛ ﻣﻌﺎدل 4/2 درﺻﺪ دﭼﺎر اﺧﺘﻼل ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ اي ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﻧﺘﺎﯾﺞ اﺟﺮاي آزﻣﻮن ﺧﯽ دو در ﺑﺮرﺳﯽ ﺗﻔﺎوت ﺷﯿﻮع اﺧﺘﻼﻻت ﯾﺎدﮔﯿﺮي در دو ﺟﻨﺲ، ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دﻫﺪ ﮐﻪ ﺷﯿﻮع اﺧﺘﻼل ﺧﻮاﻧﺪن در ﭘﺴﺮان ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﻌﻨﺎداري ﺑﯿﺸﺘﺮ از دﺧﺘﺮان اﺳﺖ و در دو ﻧﻮع اﺧﺘﻼل دﯾﮕﺮ، ﺗﻔﺎوت ﺑﯿﻦ دﺧﺘﺮان و ﭘﺴﺮان ﻣﻌﻨﺎدار ﻧﻤﯽ ﺑﺎﺷﺪ.