واكاوي عوامل مؤثر بر قوت و ضعف فرهنگي-آموزشي در دانشگاه­هاي ايران و مهاجرت نخبگان با الهام از رمان« اپلاي»

دانشگاه، نماد آموزش عالي كشور، در كنار ايفاي وظايف علمي و پژوهشي خود كه منجر به توليد علم و ثروت و توسعه مي­گردد، نهادي بسيار تأثيرگذار بر فرهنگ جامعه است. از اين منظر، داستان­نويساني هم هستند كه با موضوع رمان دانشگاهي، كوشيده­اند با زبان هنر و ادبيات به نقد فضاي علمي و فرهنگي دانشگاه­ها و مؤسسات آموزش عالي كشور بپردازند. نرجس شكوريان­فرد از جمله نويسندگاني است كه در سال 1397 رمان « اپلاي » را نوشت. او در اين رمان، سعي كرده است از رهگذر برنامه اعزام دانشجويان مقاطع تحصيلات تكميلي به خارج كشور، برخي نقاط قوت و ضعف مسائل آموزشي و فرهنگي دانشگاه­­هاي ايران را برشمارد. وجود استادان متعهد و دانشجويان پرتلاش و با استعداد، نقش مهم بنيان خانواده ايراني، عدم انگيزه تحصيل علم براي دانشجويان، دلايل خروج نخبگان از كشور، فقر امكانات دانشگاهي و استفاده نادرست از امكانات موجود، مشكلات اقتصادي و تحريم و توجه ناكافي به برنامه­ريزي بلندمدت، از مهمترين اهداف نويسنده بوده است. اين پژوهش با روش توصيفي تحليلي كوشيده است از رهگذر مطالعه و سنجش اطلاعات رمان «اپلاي» به اين پرسش پاسخ دهد كه چه عواملي موجبات ضعف و ركود در فضاي آموزشي و فرهنگي دانشگاه­ها و مؤسسات آموزشي عالي كشور را فراهم مي­آورد؟ اين رمان خوانشي نو از وضعيت فرهنگي و دانشگاهي كشور را نشان مي­دهد و با زبان ادبي كه مورد استقبال بيش­تر جامعه قرار مي­گيرد، بر آن است تا اين عوامل را واكاويي كند. نتايج حاصل از اين پژوهش نشان مي­دهد كه سرمايه­گذاري درست بخش دولتي و خصوصي در دانشگاه و توسعه پارك­هاي علم و فناوري و حمايت از طرح­هاي پژوهشي و توجه خاص به استعداد­ دانشجويان و تمركز آنها بر اصول و ارزش­هاي ديني و ميهني، مانع خروج آنها از كشور و جذب سرمايه و به تبع آن موجب پيشرفت همه جانبه كشور در مسائل آموزشي و فرهنگي و شكوفايي اقتصاد و توسعه خدمات اجتماعي كشور خواهد شد.