تأثير روش هاي تدريس گوناگون بر پيشرفت تحصيلي دانش آموزان دختر دبيرستاني شهر تهران )مطالعه موردي: منطقه 3 تهران(

اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﺎ ﻫﺪف ﺑﺮرﺳﯽ ﺗﺄﺛﯿﺮ روش ﻫﺎي ﺗﺪرﯾﺲ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ﺑﺮ ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ داﻧﺶ آﻣﻮزان دﺧﺘﺮ دﺑﯿﺮﺳﺘﺎﻧﯽ ﺷﻬﺮ ﺗﻬﺮان در درس ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺷﻨﺎﺳﯽ ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. در اﯾﻦ ﺑﺮرﺳﯽ از روش ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺷﺒﻪ ﺗﺠﺮﺑﯽ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه اﺳﺖ. ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎري ﺗﺤﻘﯿﻖ را داﻧﺶ آﻣﻮزان دﺧﺘﺮ ﺳﺎل دوم دﺑﯿﺮﺳﺘﺎن ﻫﺎي ﺷﻬﺮ ﺗﻬﺮان ﺗﺸﮑﯿﻞ داده اﺳﺖ ﮐﻪ ﺣﺠﻢ ﻧﻤﻮﻧﻪ از ﻃﺮﯾﻖ ﻓﺮﻣﻮل ﮐﻮﮐﺮان )375 ﻧﻔﺮ( ﺑﺮآورد ﺷﺪه اﺳﺖ. روش ﻧﻤﻮﻧﻪ ﮔﯿﺮي ﺗﺼﺎدﻓﯽ ﺳﺎده ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. در ﮔﺮوه آزﻣﺎﯾﺶ ﺗﻠﻔﯿﻘﯽ از دو روش ﺗﺪرﯾﺲ ﻓﻌﺎل ﺷﺎﻣﻞ روش ﻫﺎي ﭘﺮوژه اي و ﻣﺸﺎرﮐﺘﯽ ﺑﮑﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ و در ﮔﺮوﻫﯽ دﯾﮕﺮ ﺗﺪرﯾﺲ ﺑﻪ ﺷﯿﻮه ﺳﻨﺘﯽ و ﻓﻘﻂ از ﻃﺮﯾﻖ دﺑﯿﺮ ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺖ و ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ داﻧﺶ آﻣﻮزان از ﻃﺮﯾﻖ آزﻣﻮن ﻫﺎي ﻣﺘﻔﺎوت ﺳﻨﺠﯿﺪه ﺷﺪ. آﻟﻔﺎي ﮐﺮوﻧﺒﺎخ آزﻣﻮن )0,87( ﺑﺪﺳﺖ آﻣﺪ. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺣﺎﺻﻞ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آزﻣﻮن ﻫﺎي آﻣﺎري ﻣﻮرد ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ و در ﺳﻄﺢ ﺧﻄﺎي 5% ﻧﺸﺎن داده ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﯿﻦ دو ﮔﺮوه ﮔﻮاه و آزﻣﺎﯾﺶ اﺧﺘﻼف ﻣﻌﻨﺎداري وﺟﻮد دارد.