بازنمايي جنسيت در خاطره نگاري (مطالعه ي موردي: خاطرات زنان مبارز دوره پهلوي)

نقش آفريني پررنگ زنان مبارز ايراندوره ي پهلوي،در شكل گيري و تسريعجريانات منجر به انقلاب 1357 ،جايگاه تاريخي ويژه اي را براي ايشان رقم زده است.آگاهي از اين جايگاه برجسته،بدون شك در روي آوري بخشي از ايشان به ثبت تجربيات زيسته ي خويش،به شكل خاطره نگاري موثر بوده است.با پذيرش خاطره نگاري،به عنوان عرصه اي جهت بازنمايي هويت و روايت خويشتن،كه جنسيت پايه و اساس آن است،در اين پژوهش بر آنيم تا در پي پاسخ به پرسش چگونگي « هويت جنسيتي » بارويكرد تاريخي-تحليلي در چارچوب مفهومي مباحث مربوط به در روايت زنان مبارز تاريخ عصر پهلوي باشيم.حضور نه زن در گفتمان مبارزاتي چپ و سه تن « جنسيت » بازنمايي در زير مجموعه ي ايدئولوژي اسلامي،و بازتاب هويت و دغدغه هاي جنسيتي در زير مجموعه ي گفتمان هاي ذكر شده،به خوبي نشانگر سيطره ي گفتمان مبارزاتي و ايدئولوژي سازماني برهويت جنسيتي زنانه، اين خاطره نگاران است.