ﺑﺮرﺳﯽ ﺧﻮاص روﺳﺎزي ﻫﺎي آﺳﻔﺎﻟﺘﯽ ﺗﻘﻮﯾﺖ ﺷﺪه ﺑﺎ اﻟﯿﺎف آزﺑﺴﺖ

اﺳﺘﻔﺎده از اﻓﺰودﻧﯽ ﻫﺎي اﻟﯿﺎﻓﯽ ﺑﺎ ﺗﻮزﯾﻊ ﯾﮑﻨﻮاﺧﺖ در ﻣﺨﻠﻮط ﺑﺘﻦ آﺳﻔﺎﻟﺘﯽ، ﯾﮏ روش ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﺮاي ﺑﻬﺒﻮد ﺑﺨﺸﯿﺪن ﺑﻪ ﺧﻮاص ﻣﮑﺎﻧﯿﮑﯽ و دوام روﺳﺎزي ﻫﺎي آﺳﻔﺎﻟﺘﯽ اﺳﺖ. ﺧﺮاﺑﯿﻬﺎي ﻣﻌﻤﻮل روﺳﺎزي ﻫﺎي آﺳﻔﺎﻟﺘﯽ را ﻣﯽ ﺗﻮان ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از اﻟﯿﺎف ﭘﯿﺸﮕﯿﺮي و ﯾﺎ ﺣﺪاﻗﻞ ﮐﻨﺘﺮل ﻧﻤﻮد. ﻫﺪف از اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺑﺮرﺳﯽ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﮐﺎرﺑﺮد اﻟﯿﺎف آزﺑﺴﺖ ﺑﺮ ﺧﻮاص ﻣﺨﻠﻮط ﻫﺎي اﻟﯿﺎف- ﻗﯿﺮ و ﻣﺨﻠﻮط ﻫﺎي ﺑﺘﻦ آﺳﻔﺎﻟﺘﯽ اﺳﺖ. در اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ از ﯾﮏ ﻧﻮع ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺳﻨﮕﯽ ﺑﺎ داﻧﻪ ﺑﻨﺪي ﭘﯿﻮﺳﺘﻪ ، ﯾﮏ ﻧﻮع ﻗﯿﺮ ﺧﺎﻟﺺ 60/70 ، و ﺳﻪ درﺻﺪ ﻣﺨﺘﻠﻒ اﻟﯿﺎف اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. ﺑﺮرﺳﯽ ﻫﺎي آزﻣﺎﯾﺸﮕﺎﻫﯽ ﺑﺎ ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺧﻮاص ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن رﺋﻮﻟﻮژﯾﮑﯽ، ﻣﮑﺎﻧﯿﮑﯽ و آﺳﯿﺐ ﭘﺬﯾﺮي رﻃﻮﺑﺘﯽ ﻣﺨﻠﻮﻃﻬﺎي داراي اﻟﯿﺎف و ﻓﺎﻗﺪ اﻟﯿﺎف اﻧﺠﺎم ﺷﺪ. ﻧﺘﺎﯾﺞ آزﻣﺎﯾﺶ ﻫﺎي درﺟﻪ ﻧﻔﻮذ و ﻧﻘﻄﻪ ﻧﺮﻣﯽ ﺑﺮ روي ﻣﺨﻠﻮط ﻫﺎي ﻗﯿﺮ- اﻟﯿﺎف ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دﻫﺪ ﮐﻪ اﻟﯿﺎف ﺳﺒﺐ ﺑﻬﺒﻮد ﺧﻮاص رﺋﻮﻟﻮژﯾﮑﯽ ﻣﺨﻠﻮط ﺷﺪه و ﺧﻮاص ﺳﻔﺖ ﮐﻨﻨﺪﮔﯽ اﻟﯿﺎف ﺑﺎ درﺻﺪ اﻟﯿﺎف ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺣﺎﺻﻞ از آزﻣﺎﯾﺶ ﻫﺎي ﻃﺮح ﻣﺨﻠﻮط ﺑﻪ روش ﻣﺎرﺷﺎل ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دﻫﺪ ﮐﻪ اﻓﺰودن اﻟﯿﺎف ﺳﺒﺐ ﮐﺎﻫﺶ ﺟﺰﯾﯽ در اﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﻣﺎرﺷﺎل و اﻓﺰاﯾﺶ ﺟﺰﺋﯽ در درﺻﺪ ﻗﯿﺮ ﺑﻬﯿﻨﻪ و درﺻﺪ ﻓﻀﺎي ﺧﺎﻟﯽ آﺳﻔﺎﻟﺖ در ﻗﯿﺎس ﺑﺎ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎي ﻓﺎﻗﺪ اﻟﯿﺎف ﻣﯽ ﮔﺮدد. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺣﺎﺻﻞ از آزﻣﺎﯾﺶ ﮐﺸﺶ ﻏﯿﺮ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ اﻓﺰودن اﻟﯿﺎف دوام ﻣﺨﻠﻮط را ﺑﻪ ﻃﻮر ﻗﺎﺑﻞ ﻣﻼﺣﻈﻪ اي ﺑﻬﺒﻮد ﻣﯽ ﺑﺨﺸﺪ و ﺑﻬﺒﻮد ﺣﺎﺻﻞ ﺑﻪ درﺻﺪ اﻟﯿﺎف در ﻣﺨﻠﻮط بستگي دارد