بررسي ميزان شيوع اختلال خواندن در دانش آموزان پسر دوره اول مدارس ابتدايي شهر مشهد

ناتواني‌هاي يادگيري يكي از مهم‌ترين موانع پيش روي نظام آموزشي براي رشد و توسعه سرمايه انساني جوامع مي‌باشد. در اين ميان، يكي از ناتواني‌هاي يادگيري را مي‌توان ناشي از اختلال خواندن دانش آموزان دانست. لذا هدف از مطالعه حاضر بررسي ميزان شيوع اختلال خواندن در دانش آموزان پسر دوره اول مدارس ابتدايي شهر مشهد بود. پژوهش حاضر توصيفي- زميه يابي بود. براي وصول به هدف فوق از تعداد 180 دانش‌آموز پسر پايه‌هاي اول تا سوم با توجه به جدول گرجسي- مورگان و 9 معلم به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي انتخاب و با استفاده از آزمون چك‌ليست تشخيصي خواندن عزيزيان و عابدي (1382) دانش آموزان مورد آزمون قرار گرفتند. براي تجزيه‌وتحليل اطلاعات، از نرم‌افزار SPSS نسخه 22 و در بخش آمار توصيفي (درصد، نمودار و توزيع فراواني) و آمار استنباطي (آزمون خي دو) استفاده‌شده است. نتايج نشان داد، ميزان شيوع اختلال خواندن در دانش آموزان پايه اول برابر با 67/16 درصد، پايه دوم برابر با 33/18 درصد، پايه سوم برابر با 15 درصد بود. همچنين نتايج نشان داد كه بين ميزان شيوع اختلال خواندن در پايه‌هاي مختلف تحصيلي تفاوت وجود دارد و با افزايش پايه تحصيلي ميزان اختلال خواندن كاهش مي‌يابد.