راهكارهاي افزايش نقش تعاوني ها در تحقق اقتصاد مقاومتي (مطالعه موردي: تعاوني هاي توليدي دام و طيور استان همدان)

از ديرباز، جمعيت و غذا به منزله دو موضوع مهم و گاهي بحرانزا در كشورهاي جهان سوم بوده و چالش اصلي در اين راستا روند افزايشي جمعيت و عدم رشد متناسب توليد غذا است كه پيامدهاي ناگوار فقر و سوء تغذيه و عدم امنيت غذايي را به دنبال داشته است. بدون شك در چنين وضعيتي توسعه كشاورزي و دامپروري بخاطر منبع تأمين غذا براي جمعيت از اهميت ويژهاي برخوردار است. از سوي ديگر با توجه به بيانات مقام معظم رهبري در حوزه اقتصاد مقاومتي كه با عنايت به شرايط خاص جامعه به عنوان راهبردي موثر براي برون رفت از وضع موجود بيان شده است؛ اين مقاله به دنبال بررسي راهكارهاي افزايش نقش تعاوني هاي توليدي دام و طيور ا در عملي سازي اقتصاد مقاومتي به مرحله اجرا درآمد. منطقه مورد مطالعه استان همدان و جامعه آماري اين پژوهش شامل اعضاي تعاوني هاي دام و طيور استان مي باشند كه مشتمل بر 68 تعاوني طيور و 179 تعاوني دام مي باشند كه تعداد 105 نفر از آنها از طريق نمونه گيري تصادفي طبقه اي ساده مطابق فرمول كوكران انتخاب شدند. علاوه برا مطالعات اسنادي و كتابخانه اي، از ابزار پرسشنامه براي جمع آوري اطلاعات و داده هاي مورد نياز استفاده شد گه روايي آن با نظر صاحب نظران دانشگاهي و بخش اجرا در استان تاييد و پايايي آن نيز با محاسبه فرمول آلفاي كرونباخ براي اجزاي پرسشنامه انجام كه عدد حاصل 0.91 بود. اطلاعات حاصله با استفاده از نرم افزار SPSS تجزيه و تحليل گرديد كه نتايج حاصل نشان مي دهد كه عوامل اجتماعي و فرهنگي، عوامل اقتصادي، و عوامل مديريتي و ساختاري از مهمترين نقش هاي تعاوني هاي دام و طيور استان در تحقق اهداف اقتصاد مقاومتي مي باشند.