تجزيه و تحليل حركتي بسكتبال در بسكتباليست هاي نخبه مرد

پژوهشگران ثابت كرده اند زيادترين سازگاري ناشي از تمرين زماني اتفاق مي افتد كه نيازهاي فيزيولوژيايي، ‌تكنيكي و تاكتيكي مسابقه در تمرين شبيه سازي شود. زيرا هنگام مسابقه بازيكن نيازمند اجراي تكنيك و تاكتيك ها تحت فشار فيزيولوژيايي، هيجان و خستگي ناشي از مسابقه است. بنابراين، طبق اصل ويژگي هر چه تمرين شباهت زيادتري به مسابقه داشته باشد، سازگاري هاي ناشي از آن باعث بهتر شدن زيادتر عملكرد در مسابقه مي شود. اولين قدم در اين مسير، تجزيه و تحليل نيازهاي مسابقه است تا بستري براي شبيه سازي مسابقه، در تمرين فراهم كند. بنابراين اين پژوهش با هدف تجزيه و تحليل حركتي ورزش بسكتبال طراحي شد تا به اين سوال پاسخ دهد كه كدام الگوهاي حركتي بيشترين تكرار را در مسابقه دارند و در نتيجه مي توانند بيشترين نقش را پيروزي تيم داشته باشند. بدين منظور حركات 5 بازيكن اصلي 14 تيم بسكتبال در 7 مسابقه (دو به دو روبه روي هم) تجزيه و تحليل شد. ابتدا آزمون حداكثر سرعت دويدن و پاي دفاع از بازيكنان گرفته شد. سپس حركات با سرعت كم تر يا مساوي 70 درصد سرعت بيشينه دويدن به عنوان كم شدت و بيشتر از 70 درصد خيلي شديد، حركت هاي پاي دفاع با سرعت كم تر و مساوي 70 درصد سرعت بيشينه پاي دفاع كم شدت و بيشتر از 70 درصد خيلي شديد در نظر گرفت شد. ترتيب تكرار حركات در مسابقه به شكل زير بود: كم شدت بدون توپ، خيلي شديد بدون توپ، كم شدت با توپ، پاي دفاع كم شدت، پرش، پاي دفاع خيلي شديد، خيلي شديد با توپ. اين يافته ها –برخلاف آن چه تا كنون مرسوم بود- به مربيان پيشنهاد مي كند كه حركات كم شدت و بدون توپ تاثيرگذارترين حركات در بسكتبال هستند. بنابراين بايد در برنامه تمريني و سيستم هاي بازي مورد توجه جدي قرار گيرند.