نقش معماري و بناهاي تاريخي در توسعه گردشگري و تعاملات فرهنگي ايران و جهان عرب

گردشگري فرهنگي حركت انسان ها براي بازديد از جاذبه هاي فرهنگي است كه با هدف به دست آوردن اطلاعات، كسب تجربه جديد و ارضاي نيازهاي فرهنگي صورت مي پذيرد. ازين نمونه جاذبه هاي فرهنگي مي توان به بناهاي تاريخي بازمانده از گذشته اشاره نمود. به نحوي كه حضور در بناهاي تاريخي بهترين جاذبه براي گردشگران است. در اين راستا و در پژوهش حاضر نقش معماري و بناهاي تاريخي موجود در مجموعه تاريخي نقش جهان اصفهان در توسعه گردشگري و تعاملات فرهنگي ايران و جهان عرب مورد بررسي قرار گرفته است. پژوهش از لحاظ هدف كاربردي و به لحاظ ماهيت و روش توصيفي تحليلي است. ابزار گردآوري داده ها پرسشنامه محقق ساخته است كه در دو بخش سوالات عمومي و تخصصي به جمع آوري داده ها پرداخته است. نمونه آماري پاسخگو گردشگران عرب بازديد كننده از ميدان تاريخي نقش جهان بوده اند كه به روش نمونه در دسترس مورد پرسشگري قرار گرفته اند. براي تجزيه و تحليل داده ها از نرم افزار SPSS و براي مدلسازي روابط از نرم افزار AMOS استفاده شده است. نتايج حاصل از كاربرد آزمون تي، رضايت گردشگران مجموعه تاريخي نقش جهان از جنبه هاي معماري آن را مورد تأييد قرار مي دهد. همچنين نتايج حاصل از مدلسازي معادلات ساختاري فرض وجود ارتباط زيرساختها، خدمات و امكانات گردشگري موجود و ايجاد حس رضايت از ويژگي هاي معماري و بافت تارريخي مجموعه تاريخي نقش جهان را با بار عامل 37/0 تأييد مي كند.