بررسي سبك هاي هويتي و خودپنداره دختران بي سرپرست 15-8 سال شهر تهران

بی شك می توان مرحله نوجوانی را بهعنوان آستانه شكل گیری شخصیت فردی از مهمترین مراحل رشد شخصیت دانست مرحله ای كه چه درحیطه تجربی و چه درحیطه نظری نقطه اوج به حساب می آید زیرا دراین دوره است كه فرد به آگاهی ضروری می رسد كه به شناخت وی نسبت به موقعیتش درجهان اطراف منتج می گردد علم روانشناسی این شناخت را دراصطلاح هویت یابی مورد مطالعه قرار میدهد اصطلاحی كه به مرور یكی از سرفصل های كلان را درمباحث نظری روانشناسی به خود اختصاص داده است تاكنون پژوهشهای زیادی با هدف بررسی وضعیت هویتی نوجوانان كشورمان صورت گرفته است غرایی و همكاران در1382 درپژوهش خود درباره سنجش وضعیت هویتی نوجوانان تهرانی با نمونه 467 نفر از نوجوانان تهرانی 235/232پسردختر از چهار منطقه آموزش وپرورش تهران به این نتیجه دست یافتند كه نوجوانان تهران از نظر هویت ایدئولوژیكی و میان ی بیشتر از همه دروضعیت مهلت مجاز و كمتر از همه دروضعیت اكتساب بوده اند دروضعیت هویت دختران و پسران تفاوت معنی دار دیده شدها ست شكل گیری هویت مانند دیگر مراحل رشدی از عوامل متعددی تاثیر می پذیرد كه یكی از این عوامل و اصلی ترین ان ابتدا خود فرد است و سپس محیط اطراف آن و از جمله عوامل محیطی تاثیر گذار درروند شكل گیری هویت خانواده است.