اعتبار سنجي روش Atmospheric Bluring درمحاسبه ضخامت اپتيكي هوا ويزها با استفاده از الگوريتم پيكسل هاي روشن و تصاوير سنجنده MODIS

هواويزها به صورت مستقيم و غيرمستقيم بر شرايط آب و هوايي و اقليم منطقه تأثير ميگذارند و موجب تغييرات دماي زمين و تغييرات اقليم منطقه ميشوند. الگوريتمهاي متفاوتي جهت تعيين ضخامت اپتيكي هواويزها وجود دارند كه برخي از آنها براي سنجش هواويزها بر روي خشكي طراحي شده يافتن پارامتر ضخامت اپتيكي هواويزها با استفاده از ˛ اند̨، در اين نوع الگوريتمها نياز به تعيين ضريب بازتاب سطح زمين داريم. هدف اصلي اين تحقيق و تبديل اين پارامتر به پارامتر 10 مي باشد. مناطق مورد مطالعه MODIS الگوريتم پيكسلهاي روشن بر روي تصاوير باندهاي آبي و قرمز سنجنده در اين تحقيق شهرهاي اصفهان و تهران هستند و روش اين تحقيق بر پايه استفاده از درجه خاكستري تصاوير ماهوارهايي و تبديل اين درجه خاكستري به صورت معكوس استوار است. جهت ارزيابي صحت الگوريتم (RT) به راديانس با استفاده از دادههاي كاليبراسيون سنجنده و حل معادله انتقال تابش مورد استفاده در اين پژوهش كرليشن بين ضخامت اپتيكي به دست آمده از تصاوير ماهوارهايي و دادههاي زميني اندازه گيري شده توسط دستگاه هاي MODIS برابر با % 62 و براي باند آبي سنجنده MODIS سنجش آلودگي هوا ( 10 ) محاسبه گرديد كه نتيجه اين محاسبه براي باند قرمز سنجنده برابر با % 68 به دست آمد كه اين خود دليلي براي صحت الگوريتم مورد استفاده در اين تحقيق است. در مرحله بعد ضخامت اپتيكي هواويزهاي به دست آمده به پارامتر 10 برحسب ميكروگرم بر متر مكعب تبديل شد كه مقايسه اين مقادير با پارامتر 10 به دست آمده از ايستگاه هاي زميني̨ ماكزيمم خطاي نسبي% 29 را نشان مي دهد.