بررسي اثر تاخير زماني در كنترل نيمه فعال سازه ها با استفاده از ميراگرهاي هيدروليكي

از ﺟﻤﻠﻪ روﺷﻬﺎي ﮐﻨﺘﺮل ﻧﯿﻤﻪ ﻓﻌﺎل ﺳﺎزه ﻫﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﯿﺮاﮔﺮﻫﺎي ﻫﯿﺪروﻟﯿﮑﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ در راس ﻣﻬﺎرﺑﻨﺪﻫﺎيV ﯾﺎ ﻣﻌﮑﻮس V ﻧﺼﺐ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ. ﻣﯿﺮاﮔﺮ ﻫﯿﺪروﻟﯿﮑﯽ 1SSASD، ﻣﯿﺮاﮔﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﺑﺎزﻧﺸﺎﻧﯽ 2RSASDو ﻣﺤﺮك ﻣﯿﺮاﮔﺮ ﻧﯿﻤﻪ ﻓﻌﺎل 3SADA از ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎي ﻣﯿﺮاﮔﺮ ﻫﺎي ﻫﯿﺪروﻟﯿﮑﯽ ﺑﺸﻤﺎر ﻣﯽ آﯾﻨﺪ. وﺟﻪ ﻣﺸﺘﺮك اﯾﻦ ﻗﻄﻌﺎت در اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ، ﺑﺎز و ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪن ﺷﯿﺮ ﻫﯿﺪروﻟﯿﮑﯽ ﺗﻌﺒﯿﻪ ﺷﺪه درآﻧﻬﺎ، ﻣﻬﺎرﺑﻨﺪ ﻣﺘﺼﻞ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻗﻄﻌﺎت ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺳﺎزه ﻣﺘﺼﻞ ﯾﺎ از آن ﺟﺪا ﮔﺮدد. در اﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺑﻪ ﺑﺮرﺳﯽ ﻋﻤﻠﮑﺮد اﯾﻦ ﺳﻪ ﻣﯿﺮاﮔﺮ ﻫﯿﺪروﻟﯿﮑﯽ ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﺷﺪه و اﺛﺮ ﺗﺎﺧﯿﺮ زﻣﺎﻧﯽ در آﻧﻬﺎ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ و در اداﻣﻪ ﺑﺎ اراﺋﻪ ﻣﺪل ﻋﺪدي ﯾﮏ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﯾﮏ درﺟﻪ آزادي اﺛﺮ ﺗﺎﺧﯿﺮ زﻣﺎﻧﯽ در ﻋﻤﻠﮑﺮد اﯾﻦ ﻗﻄﻌﺎت ﻣﺪﻟﺴﺎزي ﺷﺪ و در اﻧﺘﻬﺎ ﻧﯿﺰ اﺳﺘﻔﺎده از ﺷﺒﮑﻪ ﻓﺎزي-ﻋﺼﺒﯽ ﺑﻌﻨﻮان راﻫﮑﺎري ﺑﺮاي ﮐﻨﺘﺮل اﺛﺮ ﺗﺎﺧﯿﺮ زﻣﺎﻧﯽ در اﯾﻦ ﻗﻄﻌﺎت ﭘﯿﺸﻨﻬﺎد ﮔﺮدﯾﺪ.ﻧﺘﺎﯾﺞ اﯾﻦ ﻣﺪﻟﺴﺎزي ﻫﺎ ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دﻫﺪ ﮐﻪ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻫﺎي ﮐﻨﺘﺮل ﻧﯿﻤﻪ ﻓﻌﺎل ﻣﯿﺮاﮔﺮﻫﺎي ﻫﯿﺪروﻟﯿﮑﯽ ﻗﺎدرﻧﺪ ﺑﻪ ﻧﺤﻮ ﻣﻄﻠﻮﺑﯽ ﭘﺎﺳﺦ ﺟﺎﺑﺠﺎﯾﯽ ﺳﺎزه را ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﮐﻨﺘﺮل ﻏﯿﺮ ﻓﻌﺎل ﮐﺎﻫﺶ دﻫﻨﺪ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻣﺸﺨﺺ ﮔﺮدﯾﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ اﺣﺘﺴﺎب اﺛﺮ ﺗﺎﺧﯿﺮ زﻣﺎﻧﯽ در اﯾﻦ ﻗﻄﻌﺎت ﺳﻄﺢ ﻣﻄﻠﻮب ﻋﻤﻠﮑﺮد آﻧﻬﺎ ﺗﻨﺰل ﻣﯽ ﯾﺎﺑﺪ و ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺑﮑﺎرﮔﯿﺮي ﮐﻨﺘﺮل ﮐﻨﻨﺪه ﺷﺒﮑﻪ ﻓﺎزي-ﻋﺼﺒﯽ ﻧﯿﺰ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ از ﻃﺮﯾﻖ ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ وﺿﻌﯿﺖ ﺟﺎﺑﺠﺎﯾﯽ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻣﯽ ﺗﻮان ﺗﺎ ﺣﺪ ﻣﻄﻠﻮﺑﯽ اﺛﺮ ﺗﺎﺧﯿﺮ زﻣﺎﻧﯽ در ﻋﻤﻠﮑﺮد ﻣﯿﺮاﮔﺮ ﻫﺎي ﻫﯿﺪروﻟﯿﮑﯽ را ﮐﺎﻫﺶ داد