اثرات آللوپاتيك گياهان زراعي بر روي يكديگر

دركشاورزي مفهوم اثرات مضرفه يك گياه زراعي برروي رشد و نمو گياه ديگر از زمانهاي سابق مشخص بود بطوريكه تئوفر اسنوس مورخ يوناني در بيش از 2000سال پيش اثرات ممانعت كنندگي برخي ازگياهان را برروي يكديگر مشاهده كرد ولي تا پيش ازاوايل قرن اخير پژوهشهايي درزمينه تاييد اين موضوع صورت نگرفت دراوايل اين قرن نشان داده شد كه مواد مترشحه ازريشه هاي گياهان ممكن است مانع رشد گياهان ديگر شوند اللوپاتي ازدوواژه يوناني به معني زيان متقابل تشكيل شده ولي دراصل به معني اثرات مضره گياهان برروي جوانه زدن و رشد ساير گونه هاي گياهي مي باشد بخش عمده اي از پژوهشهاي اللوپاتي شامل تاثير بقاياي گياهي درحال پوسيدن برروي گياهان بعدي كشت شده مي باشد كه امروزه درسيستم هاي زراعت مالچ كلش باسيستم هاي حداقل يا بدون خاك ورزي به منظور ايجادكشاورزي پايدار توسعه يافته است موادمضرفه حاصل ازبقاياي گياهي ميتواند ازجوانه زدن بذور و رشد گياهچه هاي سايرگونه ها ممانعت بعمل آورد هراندازه شرايط محيطي جهت تجزيه مواد مساعدتر باشد به همان انداز نيز تاثير موادفيتوتوكسين توليد شده درممانع ازرشد كمتر خواهد بود موادحاصل ازگراس ها به مراتب كمتر ازبقولات برروي رشد سايرگياهان تاثير ميگذارند بهمين ترتيب كشت ممتد بسياري ازگياهان بويژه بقولات دريك زمين معين موادسمي مهاركننده رشد را افزايش ميدهد درمواردي مشخص شده است كه با افزايش كودهاي شيميايي مكانيسم اللوپاتي درگياهان ازبين ميرود باتوجه به افزايش بهاي كودهاي شيميايي درسالهاي اخير استفاده ازبقولات درتثبيت بيولوژيكي ازت افزايش خواهد يافت و بسياري ازاين گياهان نيز داراي اثرات اللوپاتيك هستند