بررسي اثربخشي روش درماني مبتني بر نظريه انتخاب بر اميدواري و راهبردهاي مقابلهاي افراد مبتلا به اختلال مصرف مواد مخدر

ﻫﺪف ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺮرﺳﯽ اﺛﺮﺑﺨﺸﯽ روش درﻣﺎﻧﯽ ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ ﻧﻈﺮﯾﻪ اﻧﺘﺨﺎب ﺑﺮ اﻣﯿﺪواري و راﻫﺒﺮدﻫﺎي ﻣﻘﺎﺑﻠﻪاي اﻓﺮاد ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ اﺧﺘﻼل ﻣﺼﺮف ﻣﻮاد ﻣﺨﺪر اﺳﺖ. اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ از ﻧﻮع ﺗﺤﻘﯿﻖ ﻧﯿﻤﻪ آزﻣﺎﯾﺸﯽ )ﻃﺮح ﭘﯿﺶ آزﻣﻮن - ﭘﺲ آزﻣﻮن ﺑﺎ ﮔﺮوه ﮐﻨﺘﺮل ﻧﺎﺑﺮاﺑﺮ( اﺳﺖ. ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎري ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ در اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ اﻓﺮاد ﺗﺤﺖ ﭘﻮﺷﺶ ﮐﻠﯿﻨﯿﮏﻫﺎي ﺗﺮك اﻋﺘﯿﺎد ﺷﻬﺮ ﮐﺮﻣﺎﻧﺸﺎه ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ، ﮐﻪ ﺗﻌﺪاد 40ﻧﻔﺮ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﻤﻮﻧﻪ و ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روش ﻧﻤﻮﻧﻪ ﮔﯿﺮي در دﺳﺘﺮس و داوﻃﻠﺒﺎﻧﻪ اﻧﺘﺨﺎب و ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺗﺼﺎدﻓﯽ در ﮔﺮوهﻫﺎي آزﻣﺎﯾﺶ )20 ﻧﻔﺮ( و ﮐﻨﺘﺮل )20 ﻧﻔﺮ( ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ ﺷﺪﻧﺪ. آزﻣﻮدﻧﯽﻫﺎي ﻫﺮ دو ﮔﺮوه آزﻣﻮنﻫﺎي اﻣﯿﺪواري، راﻫﺒﺮدﻫﺎي ﻣﻘﺎﺑﻠﻪاي ﮐﺎرآﻣﺪ و راﻫﺒﺮدﻫﺎي ﻣﻘﺎﺑﻠﻪاي ﻧﺎﮐﺎرآﻣﺪ را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﭘﯿﺶ آزﻣﻮن ﺗﮑﻤﯿﻞ ﮐﺮدﻧﺪ. آزﻣﻮدﻧﯽﻫﺎي ﮔﺮوه آزﻣﺎﯾﺶ، ﺑﻪ ﻣﺪت 11 ﺟﻠﺴﻪ 90 دﻗﯿﻘﻪ اي) ﻫﻔﺘﻪ اي 1 ﺟﻠﺴﻪ( ﺗﺤﺖ ﻣﺪاﺧﻠﻪ ﺑﺎ روﯾﮑﺮد ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ واﻗﻌﯿﺖ درﻣﺎﻧﯽ ﮔﻼﺳﺮ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. اﻣﺎ ﮔﺮوه ﮐﻨﺘﺮل ﻫﯿﭻ ﻧﻮع درﻣﺎﻧﯽ درﯾﺎﻓﺖ ﻧﮑﺮد. ﭘﺲ از ﭘﺎﯾﺎن ﻣﺪاﺧﻠﻪ، ﻣﺠﺪداً ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪﻫﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﭘﺲ آزﻣﻮن ﺑﯿﻦ ﺷﺮﮐﺖ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن ﻫﺮ دو ﮔﺮوه ﺗﻮزﯾﻊ ﺷﺪ. ﺑﻪﻣﻨﻈﻮر ﺗﺠﺰﯾﻪوﺗﺤﻠﯿﻞ دادهﻫﺎ، از روش آﻣﺎري ﺗﺤﻠﯿﻞ ﮐﻮوارﯾﺎﻧﺲ ﭼﻨﺪ ﻣﺘﻐﯿﺮي اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ واﻗﻌﯿﺖ درﻣﺎﻧﯽ ﮔﻼﺳﺮ، ﺑﺎﻋﺚ اﻓﺰاﯾﺶ اﻣﯿﺪواري و راﻫﺒﺮدﻫﺎي ﻣﻘﺎﺑﻠﻪاي ﻣﺴﺌﻠﻪ ﻣﺪار آزﻣﻮدﻧﯽﻫﺎ ﺷﺪ )0/001