نقش ابعاد شخصيت و رشد اخلاقي در پيشبيني همدلي عاطفي پرستاران

ﻫﻤﺪﻟﯽ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺧﺼﯿﺼﻪ اي ﺑﺎ اﻫﻤﯿﺖ و ﺗﺎﺛﯿﺮﮔﺬار در ﭘﺮﺳﺘﺎران، ﻣﻮﺿﻮع ﺑﺴﯿﺎر ﻣﻬﻤﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ ﺑﺮرﺳﯽ و ﺗﺒﺌﯿﻦ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ در اﯾﻦ ﺑﯿﻦ ﺷﺨﺼﯿﺖ و رﺷﺪ اﺧﻼﻗﯽ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ از ﺟﻤﻠﻪ ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎي ﺗﺎﺛﯿﺮﮔﺬار در ﻫﻤﺪﻟﯽ ﭘﺮﺳﺘﺎران ﺑﺎﺷﻨﺪ. از اﯾﻦ رو، ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎ ﺿﺮ ﺑﺎ ﻫﺪف ﺑﺮر ﺳﯽ ﻧﻘﺶ اﺑﻌﺎد ﺷﺨﺼﯿﺖ و ر ﺷﺪ اﺧﻼﻗﯽ در ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ ﻫﻤﺪﻟﯽ ﻋﺎﻃﻔﯽ ﭘﺮ ﺳﺘﺎران اﻧﺠﺎم ﺷﺪ ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎ ﺿﺮ ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ و از ﻧﻮع ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ ﺑﻮد. ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎري ﭘﮋوﻫﺶ را ﻫﻤﮕﯽ ﭘﺮﺳﺘﺎران ﺷﻬﺮ رﺷﺖ در ﺳﺎل 1396 ﺗﺸﮑﯿﻞ دادﻧﺪ ﮐﻪ از اﯾﻦ ﺑﯿﻦ 200 ﭘﺮﺳــﺘﺎر )100 ﭘﺮﺳــﺘﺎر ﻣﺮد و 100 ﭘﺮﺳــﺘﺎر زن( ﺑﺎ روش ﻧﻤﻮﻧﻪﮔﯿﺮي در دﺳــﺘﺮس اﻧﺘﺨﺎب ﮔﺮدﯾﺪﻧﺪ. اﺑﺰارﻫﺎي ﭘﮋوﻫﺶ، ﭘﺮﺳــﺸــﻨﺎﻣﻪ ﻫﻤﺪﻟﯽ ﻋﺎﻃﻔﯽ )ﻣﻬﺮاﺑﯿﺎن و اﭘﺴــﺘﯿﻦ، 1972(، ﭘﺮﺳــﺸــﻨﺎﻣﻪ 5ﻋﺎﻣﻠﯽ ﺷــﺨﺼــﯿﺖ ﻧﺌﻮ )ﮐﻮﺳــﺘﺎ و ﻣﮏ ﮐﺮي، 1985( و ﭘﺮﺳـــﺸـــﻨﺎﻣﻪ ﺑﺎزﺗﺎب اﺧﻼﻗﯽ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ- ﻓﺮم ﮐﻮﺗﺎه )ﮔﯿﺒﺰ، ﺑﺎﺳـــﯿﻨﮕﺮ و ﻓﻮﻟﺮ، 1992( ﺑﻮد. در اﻧﺘﻬﺎ دادهﻫﺎ ﺑﺎ اﺳـــﺘﻔﺎده از ﺿـــﺮﯾﺐ ﻫﻤﺒﺴــﺘﮕﯽ ﭘﯿﺮﺳــﻮن و ﺗﺤﻠﯿﻞ رﮔﺮﺳــﯿﻮن ﮔﺎم ﺑﻪ ﮔﺎم ﺑﺮرﺳــﯽ ﮔﺮدﯾﺪﻧﺪ. ﺑﺮ ﻃﺒﻖ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺑﺪﺳــﺖ آﻣﺪه، رﺷــﺪ اﺧﻼﻗﯽ )0/31=B(، ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﭘﺬﯾﺮي )0/22=B( و روانآزردهﮔﺮاﯾﯽ )0/15=B( ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﻌﻨﺎداري ﻫﻤﺪﻟﯽ ﭘﺮﺳﺘﺎران را ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ ﮐﻨﻨﺪ. ﺑﺮ اﯾﻦ اﺳﺎس، ﺷﺨﺼﯿﺖ و رﺷﺪ اﺧﻼﻗﯽ ﻋﺎﻣﻠﯽ ﺗﺎﺛﯿﺮﮔﺬار در ﻫﻤﺪﻟﯽ ﭘﺮﺳﺘﺎران ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ آن، ﻣﯽﺗﻮان ﺑﺎ ﻃﺮحرﯾﺰي و اﺟﺮا ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎ و ﻣﺪاﺧﻼت، اﻓﺰاﯾﺶ ﻫﻤﺪﻟﯽ در ﭘﺮﺳﺘﺎران را ﻣﻮﺟﺐ ﺷﺪ.