پيش بيني رفتارهاي پرخطر براساس الگوهاي ارتباطي خانواده و سبك هاي مقابله اي در دانش آموزان

ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺎ ﻫﺪف ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﭘﺮﺧﻄﺮ ﺑﺮاﺳﺎس اﻟﮕﻮﻫﺎي ارﺗﺒﺎﻃﯽ ﺧﺎﻧﻮاده و ﺳﺒﮏ ﻫﺎي ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ اي در داﻧﺶ آﻣﻮزان ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺖ. روش ﭘﮋوﻫﺶ ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ از ﻧﻮع ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ ﺑﻮد. ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎري ﭘﮋوﻫﺶ ﮐﻠﯿﻪ ي داﻧﺶ آﻣﻮزان دﺧﺘﺮ و ﭘﺴﺮ ﻣﺘﻮﺳﻄﻪ دوره دوم ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن ﺑﻨﺎب در ﺳﺎل ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ 1396-1397 ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ روش ﻧﻤﻮﻧﻪ ﮔﯿﺮي دردﺳﺘﺮس ﺗﻌﺪاد 120 ﻧﻔﺮ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﻤﻮﻧﻪ آﻣﺎري اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ. ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺟﻤﻊ آوري داده ﻫﺎ از ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﭘﺮﺧﻄﺮ، ﺳﺒﮏ ﻫﺎي ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ اﺳﺘﺮس و ﻣﻘﯿﺎس ﺗﺠﺪﯾﺪﻧﻈﺮ ﺷﺪه اﻟﮕﻮﻫﺎي ارﺗﺒﺎﻃﯽ ﺧﺎﻧﻮاده اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. داده ﻫﺎي ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه ﺗﻮﺳﻂ ﻧﺮماﻓﺰار آﻣﺎري SPSS و ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آزﻣﻮن ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ ﭘﯿﺮﺳﻮن و رﮔﺮﺳﯿﻮن ﭼﻨﺪﮔﺎﻧﻪ ﻣﻮرد ﺗﺠﺰﯾﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻧﺸﺎن داد ﺑﯿﻦ ﺟﻬﺖ ﮔﯿﺮي ﮔﻔﺖ و ﺷﻨﻮد و ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﻣﺴﺎﻟﻪ ﻣﺪار راﺑﻄﻪ ﻣﺜﺒﺖ و ﺑﯿﻦ ﺟﻬﺖ ﮔﯿﺮي ﻫﻤﻨﻮاﯾﯽ و ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ اﺟﺘﻨﺎﺑﯽ راﺑﻄﻪ ﻣﻨﻔﯽ و ﻣﻌﻨﺎداري ﺑﺎ رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﭘﺮﺧﻄﺮ در داﻧﺶ آﻣﻮزان وﺟﻮد دارد)p<0/01(. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺗﺤﻠﯿﻞ رﮔﺮﺳﯿﻮن ﭼﻨﺪﮔﺎﻧﻪ ﻧﺸﺎن داد اﻟﮕﻮﻫﺎي ارﺗﺒﺎﻃﯽ ﺧﺎﻧﻮاده و ﺳﺒﮏ ﻫﺎي ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ اي ﺑﻪ ﻃﻮر ﻫﻤﺰﻣﺎن 0/47 از ﺗﻐﯿﯿﺮات رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﭘﺮﺧﻄﺮ داﻧﺶ آﻣﻮزان را ﺗﺒﯿﯿﻦ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه ﺑﺮ ﻟﺰوم اراﺋﻪ آﻣﻮزش ﻫﺎي ﺑﺮاي ﺧﺎﻧﻮاده و داﻧﺶ آﻣﻮزان ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر اﻟﮕﻮﻫﺎي ﻣﻨﺎﺳﯽ رﻓﺘﺎري و ﺳﺒﮏ ﻫﺎي ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ اي ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺗﺎﮐﯿﺪ دارد.