ارﺗﺒﺎط ﻃﺮﺣﻮارهﻫﺎي ﻧﺎﺳﺎزﮔﺎر اوﻟﯿﻪ و ﺳﺒﮏﻫﺎي دﻟﺒﺴﺘﮕﯽ در زﻧﺪاﻧﯿﺎن داراي اﺧﺘﻼل ﺷﺨﺼﯿﺖ ﻣﺮزي زﻧﺪان ﻣﺮﮐﺰي ﻫﻤﺪان

ﻫﺪف از اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﺮرﺳــﯽ ارﺗﺒﺎط ﻃﺮﺣﻮارهﻫﺎي ﻧﺎﺳــﺎزﮔﺎر اوﻟﯿﻪ و ﺳــﺒﮏﻫﺎي دﻟﺒﺴــﺘﮕﯽ در زﻧﺪاﻧﯿﺎن داراي اﺧﺘﻼل ﺷــﺨﺼــﯿﺖ ﻣﺮزي زﻧﺪان ﻫﻤﺪان در ﺳــﺎل 1396 ﺑﻮد. روش: ﻧﻤﻮﻧﻪ اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ را ﺗﻤﺎﻣﯽ زﻧﺪاﻧﯿﺎن داراي اﺧﺘﻼل ﺷــﺨﺼــﯿﺖ ﻣﺮزي زﻧﺪان ﻫﻤﺪان در ﺳـــﺎل 1396 )ﺗﻌﺪاد110 ﻧﻔﺮ( ﺗﺸـــﮑﯿﻞ دادﻧﺪ. اﯾﻦ اﻓﺮاد ﭘﯿﺶﺗﺮ ﺑﺮ اﺳـــﺎس ﻣﺼـــﺎﺣﺒﻪ ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ ﺗﻮﺳـــﻂ رواﻧﺸــﻨﺎس و رواﻧﭙﺰﺷــﮏ و اﺟﺮاي ﭘﺮﺳــﺸــﻨﺎﻣﻪ ﭼﻨﺪﻣﺤﻮري ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ ﻣﯿﻠﻮن ، ﺑﻪﻋﻨﻮان ﺑﯿﻤﺎر داراي اﺧﺘﻼل ﺷــﺨﺼــﯿﺖ ﻣﺮزي ﺗﺸـﺨﯿﺺ داده ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ. آزﻣﻮن ﻃﺮﺣﻮاره ﻫﺎي ﯾﺎﻧﮓ)ﻓﺮم ﮐﻮﺗﺎه( و ﺳﭙﺲ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﺳﺒﮏ دﻟﺒﺴﺘﮕﯽ ﮐﻮﻟﯿﻨﺰ و رﯾﺪ ﺑﺮ روي آﻧﺎن اﺟﺮا و دادهﻫﺎ ﺑﺎ اﺳـــﺘﻔﺎده از روش ﻫﻤﺒﺴـــﺘﮕﯽ ﭘﯿﺮﺳـــﻮن ﻣﻮرد ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ. ﯾﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎ: ﻣﺘﺪاوﻟﺘﺮﯾﻦ ﻃﺮﺣﻮارهﻫﺎي ﻧﺎﺳـــﺎزﮔﺎر اوﻟﯿﻪ ﺑﻪ ﺗﺮﺗﯿﺐ، ﺑﯽ اﻋﺘﻤﺎدي/ ﺑﺪﻓﺘﺎري)25(، ﻧﻘﺺ و ﺷـــﺮم)24(، رﻫﺎﺷـــﺪﮔﯽ/ ﺑﯽﺛﺒﺎﺗﯽ )23(، ﺧﻮﯾﺸـــﺘﻦ داري/ ﺧﻮداﻧﻀــﺒﺎﻃﯽ ﻧﺎﮐﺎﻓﯽ )21( و ﻣﺤﺮوﻣﯿﺖ ﻫﯿﺠﺎﻧﯽ )19( ﺑﻮدﻧﺪ. ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ ﻧﻤﺮات دﻟﺒﺴــﺘﮕﯽ اﯾﻤﻦ 11، اﺟﺘﻨﺎﺑﯽ، 12 و دوﺳــﻮﮔﺮا 15.5 ﺑﻮد و ﺑﯿﻦ ﻃﺮﺣﻮاره ﻫﺎي ﻧﺎﺳـﺎزﮔﺎر اوﻟﯿﻪ و ﺳـﺒﮏ دﻟﺒﺴـﺘﮕﯽ اﯾﻤﻦ راﺑﻄﻪ ﻣﻌﮑﻮس ﻣﻌﻨﺎدار وﺟﻮد داﺷﺖ ) 0.75-r= ( و ﺑﯿﻦ ﻃﺮﺣﻮاره ﻫﺎي ﻧﺎﺳـﺎزﮔﺎر اوﻟﯿﻪ و ﺳـﺒﮏ دﻟﺒﺴـﺘﮕﯽ دوﺳـﻮﮔﺮا ﻫﻤﺒﺴـﺘﮕﯽ ﻣﺜﺒﺖ و ﻣﻌﻨﺎدار وﺟﻮد داﺷﺖ) r= 0.94(. ﻧﺘﯿﺠﻪ ﮔﯿﺮي: زﻧﺪاﻧﯿﺎن داراي اﺧﺘﻼل ﺷــﺨﺼــﯿﺖ ﻣﺮزي ﮐﻪ ﺳــﺒﮏ دﻟﺒﺴــﺘﮕﯽ دوﺳــﻮﮔﺮا داﺷــﺘﻨﺪ ﻃﺮﺣﻮارهﻫﺎي ﻧﺎﺳــﺎزﮔﺎر ﺑﯿﺸــﺘﺮي داﺷﺘﻨﺪ و اﻓﺮادي ﮐﻪ ﺳﺒﮏ دﻟﺒﺴﺘﮕﯽ اﯾﻤﻦ داﺷﺘﻨﺪ از ﻃﺮﺣﻮارهﻫﺎي ﻧﺎﺳﺎزﮔﺎر ﮐﻤﺘﺮي ﺑﺮﺧﻮردار ﺑﻮدﻧﺪ.