ﺛﺮﺑﺨﺸﯽ آﻣﻮزش ﻣﻬﺎرتﻫﺎي ﻓﺮزﻧﺪ ﭘﺮوري ﻣﺜﺒﺖ ﺑﺮ ﺧﻮدﮐﺎرآﻣﺪي ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ و اﻧﮕﯿﺰش ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ داﻧﺶآﻣﻮزان

ﻫﺪف ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺮرﺳﯽ اﺛﺮﺑﺨﺸﯽ آﻣﻮزش ﻣﻬﺎرتﻫﺎي ﻓﺮزﻧﺪ ﭘﺮوري ﻣﺜﺒﺖ ﺑﺮ ﺧﻮدﮐﺎرآﻣﺪي ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ و اﻧﮕﯿﺰش ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ داﻧﺶآﻣﻮزان ﺑﻮد. روش ﭘﮋوﻫﺶ، ﻧﯿﻤﻪ آزﻣﺎﯾﺸﯽ از ﻧﻮع ﭘﯿﺶآزﻣﻮن ﭘﺲآزﻣﻮن ﺑﺎ ﮔﺮوه ﮐﻨﺘﺮل ﺑﻮد. ﺟﺎﻣﻌﻪي ﻣﻮردﻣﻄﺎﻟﻌﻪ در اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﮐﻠﯿﻪ ﻣﺎدران داﻧﺶآﻣﻮزان 15-13 ﺳﺎﻟﻪ ﻣﺪارس ﻣﺘﻮﺳﻄﻪ اول ﺷﻬﺮ ﺻﻨﻌﺘﯽ اﻟﺒﺮز در ﺳﺎل 1396 ﺑﻮد ﮐﻪ 30 ﻧﻔﺮ از آنﻫﺎ ﺑﻪ روش ﻧﻤﻮﻧﻪﮔﯿﺮي ﻫﺪﻓﻤﻨﺪ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ. ﺷﺮﮐﺖﮐﻨﻨﺪﮔﺎن ﺑﻪﺻﻮرت ﺗﺼﺎدﻓﯽ ﺑﻪ دو ﮔﺮوه 15 ﻧﻔﺮي ﺗﻘﺴﯿﻢ ﺷﺪﻧﺪ )ﯾﮏ ﮔﺮوه آزﻣﺎﯾﺶ و ﯾﮏ ﮔﺮوه ﮐﻨﺘﺮل(. ﮔﺮوه آزﻣﺎﯾﺶ، ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ آﻣﻮزش ﻣﻬﺎرتﻫﺎي ﻓﺮزﻧﺪ ﭘﺮوري ﻣﺜﺒﺖ را در 8 ﺟﻠﺴﻪ درﯾﺎﻓﺖ ﮐﺮدﻧﺪ درﺣﺎﻟﯽﮐﻪ ﺑﻪ ﮔﺮوه ﮐﻨﺘﺮل اﯾﻦ آﻣﻮزش اراﺋﻪ ﻧﺸﺪ. ﺟﻬﺖ ﮔﺮداوري اﻃﻼﻋﺎت از ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ اﻧﮕﯿﺰش ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ ﻫﺮﻣﻨﺲ )1971( و ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﺧﻮدﮐﺎرآﻣﺪي داﻧﺶآﻣﻮز ﺟﯿﻨﮑﺰ و ﻣﻮرﮔﺎن )1999( اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. اﻃﻼﻋﺎت ﺟﻤﻊآوريﺷﺪه ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺗﺤﻠﯿﻞ ﮐﻮوارﯾﺎﻧﺲ، ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻧﺴﺨﻪ 23 ﻧﺮماﻓﺰار آﻣﺎري SPSS ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺷﺪ. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺗﺤﻠﯿﻞ ﮐﻮارﯾﺎﻧﺲ ﻧﺸﺎن داد، آﻣﻮزش ﻣﻬﺎرتﻫﺎي ﻓﺮزﻧﺪ ﭘﺮوري ﻣﺜﺒﺖ ﺑﺮ اﻓﺰاﯾﺶ ﺧﻮدﮐﺎرآﻣﺪي ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ و اﻧﮕﯿﺰش ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ داﻧﺶآﻣﻮزان ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻣﻌﻨﺎداري دارد. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﻣﯽﺗﻮان ﮔﻔﺖ ﺑﻬﺒﻮد ﺧﻮدﮐﺎرآﻣﺪي ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ و اﻧﮕﯿﺰش ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ داﻧﺶآﻣﻮزان ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺗﻐﯿﯿﺮ اﻟﮕﻮﻫﺎ و روشﻫﺎي ﻓﺮزﻧﺪ ﭘﺮوري در ﻣﺎدراﻧﺸﺎن ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ در ﺟﻠﺴﺎت ﻓﺮزﻧﺪ ﭘﺮوري ﻣﺜﺒﺖ ﺷﺮﮐﺖ ﮐﺮده ﺑﻮدﻧﺪ.