ﺗﺎﺛﯿﺮ ﻣﺸﺎوره ﮔﺮوﻫﯽ ﺑﻪ روش ﺗﺤﻠﯿﻞ رﻓﺘﺎر ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ ﺑﺮ ﮐﺎﻫﺶ اﻓﺴﺮدﮔﯽ ﻣﻌﻠﻮﻻن ﺟﺴﻤﯽ- ﺣﺮﮐﺘﯽ

اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺑﺮرﺳﯽ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻣﺸﺎوره ﮔﺮوﻫﯽ ﺑﻪ روش ﺗﺤﻠﯿﻞ رﻓﺘﺎر ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ ﺑﺮ ﮐﺎﻫﺶ اﻓﺴﺮدﮔﯽ ﻣﻌﻠﻮﻻن 25 ﺗﺎ 45 ﺳﺎﻟﻪ ﻣﻌﻠﻮل اﻓﺴﺮده ﺷﻬﺮ ﮐﺎﺷﺎن اﻧﺠﺎم ﺷﺪ. در اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺑﻪ ﺷﯿﻮه ﻧﯿﻤﻪ ﺗﺠﺮﺑﯽ، از ﺑﯿﻦ ﻣﻌﻠﻮﻻن اﻓﺴﺮده ﻣﺮﮐﺰ ﮐﺎﺷﺎﻧﻪ ﻣﻬﺮ ﮐﺎﺷﺎن در ﺳﺎل 40 ،1397 ﻧﻔﺮ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻧﻤﻮﻧﻪﮔﯿﺮي در دﺳﺘﺮس اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ و ﺑﻪ ﺷﯿﻮه ﺗﺼﺎدﻓﯽ در دو ﮔﺮوه آزﻣﺎﯾﺶ )20 ﻧﻔﺮ( و ﮔﻮاه )20 ﻧﻔﺮ( ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﮔﺮدآوري دادهﻫﺎ در اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ از ﭘﺮﺳﺶﻧﺎﻣﻪ اﻓﺴﺮدﮔﯽ ﺑﮏ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. ﺑﻪ اﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ، ﭘﯿﺶ از ﺑﺮﮔﺰاري اوﻟﯿﻦ ﺟﻠﺴﻪ آﻣﻮزش، ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﭘﺮﺳﺶﻧﺎﻣﻪ در ﻫﺮ دو ﮔﺮوه آزﻣﺎﯾﺶ و ﮔﻮاه، ﭘﯿﺶ آزﻣﻮن اﺟﺮا ﺷﺪ و ﺳﭙﺲ ﺑﺮاي ﮔﺮوه آزﻣﺎﯾﺶ 8 ﺟﻠﺴﻪ 120 دﻗﯿﻘﻪاي آﻣﻮزش ﺗﺤﻠﯿﻞ رﻓﺘﺎر ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ ﺑﺮﮔﺰار ﺷﺪ. در ﻫﺮ ﯾﮏ از ﺟﻠﺴﺎت ﯾﮑﯽ از ﻣﻬﺎرتﻫﺎي اﺳﺎﺳﯽ ﻣﺪل ارﯾﮏ ﺑﺮن آﻣﻮزش داده ﺷﺪ. ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻌﺪ از اﺗﻤﺎم ﺟﻠﺴﺎت آﻣﻮزﺷﯽ ﺑﺮ روي ﻫﺮ دو ﮔﺮوه آزﻣﺎﯾﺶ و ﮔﻮاه ﭘﺲ آزﻣﻮن و ﯾﮏ ﻣﺎه ﭘﺲ از آن آزﻣﻮن ﭘﯿﮕﯿﺮي اﻧﺠﺎم ﺷﺪ. ﺑﺮاي ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ دادهﻫﺎ از ﺗﺤﻠﯿﻞ ﮐﻮارﯾﺎﻧﺲ ﺑﺎ اﻧﺪازهﮔﯿﺮي ﻣﮑﺮر اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻧﺸﺎن داد، آﻣﻮزش ﻣﺸﺎوره ﮔﺮوﻫﯽ ﺑﻪ روش ﺗﺤﻠﯿﻞ رﻓﺘﺎر ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ، ﺳﺒﺐ ﮐﺎﻫﺶ ﻣﻌﻨﯽدار اﻓﺴﺮدﮔﯽ )0/01≤ P( ﻣﻌﻠﻮﻻن ﻣﯽ ﮔﺮدد. ﻧﺘﺎﯾﺞ آزﻣﻮن اﻧﺪازهﮔﯿﺮي ﻣﮑﺮر اﻓﺴﺮدﮔﯽ در ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ دو ﺑﻪ دوي ﻣﺮاﺣﻞ آزﻣﻮن، ﺑﯿﻦ ﭘﯿﺶ آزﻣﻮن ﺑﺎ ﭘﺲ آزﻣﻮن و ﭘﯿﮕﯿﺮي اﺧﺘﻼف ﻣﻌﻨﯽداري را ﻧﺸﺎن داد )0/01≤ P( و ﭘﺲ آزﻣﻮن و ﭘﯿﮕﯿﺮي در ﯾﮏ ﺳﻄﺢ آﻣﺎري ﺑﻮدﻧﺪ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﯿﻦ ﻧﻤﺮهﻫﺎي ﻋﺎﻣﻞ )ﭘﯿﺶآزﻣﻮن، ﭘﺲآزﻣﻮن و ﭘﯿﮕﯿﺮي( و ﮔﺮوهﻫﺎ ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﯽداري ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪ )0/01≤ P(. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﺘﺎﯾﺞ اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﭼﻨﯿﻦ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﺪ ﮐﻪ آﻣﻮزش ﮔﺮوﻫﯽ ﻣﻌﻠﻮﻻن اﻓﺴﺮده ﺑﻪ ﺷﯿﻮه ﺗﺤﻠﯿﻞ رﻓﺘﺎر ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ، ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺆﺛﺮي ﺳﺒﺐ ﮐﺎﻫﺶ ﻧﻤﺮه اﻓﺴﺮدﮔﯽ آﻧﺎن ﮔﺮدد و در اراﺋﻪ ﺧﺪﻣﺎت ﺑﻬﺘﺮ ﺑﺮاي ﺳﻼﻣﺖ رواﻧﯽ ﻣﻌﻠﻮﻻن ﺟﺴﻤﯽ - ﺣﺮﮐﺘﯽ ﻣﻔﯿﺪ ﺑﺎﺷﺪ.