ﺗﺎﺛﯿﺮ آﻣﻮزش ﻣﻬﺎرت زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺮ ﮐﺎرﮐﺮد ﺧﺎﻧﻮاده و ﻣﯿﺰان رﺿﺎﯾﺖ از زﻧﺪﮔﯽ زﻧﺎن داراي ﻫﻤﺴﺮان ﻣﻌﺘﺎد ﺷﻬﺮ ﻫﻤﺪان

ﻫﺪف از ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﺗﺎﺛﯿﺮ آﻣﻮزش ﻣﻬﺎرت زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺮ ﮐﺎرﮐﺮد ﺧﺎﻧﻮاده و ﻣﯿﺰان رﺿﺎﯾﺖ از زﻧﺪﮔﯽ زﻧﺎن داراي ﻫﻤﺴﺮان ﻣﻌﺘﺎد ﺷﻬﺮ ﻫﻤﺪان ﺑﻮد. ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ از ﻟﺤﺎظ ﻫﺪف ﯾﮏ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﮐﺎرﺑﺮدي، از ﻟﺤﺎظ ﺷﯿﻮه ﮔﺮدآوري دادهﻫﺎ ﯾﮏ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﮐﻤﯽ و از ﻟﺤﺎظ روش ﺟﺰء ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﺷﺒﻪ ﻋﻠﯽ اﺳﺖ ﺑﺎ ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﻗﺒﻞ و ﺑﻌﺪ. ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎري اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺷﺎﻣﻞ ﮐﻠﯿﻪ زﻧﺎن ﻫﻤﺴﺮان ﻣﻌﺘﺎد در ﺷﻬﺮ ﻫﻤﺪان در ﺳﺎل 1396 ﮐﻪ در ﻧﻪ ﻣﺎﻫﻪ اول ﺳﺎل ﺑﻪ ﮐﻠﯿﻨﯿﮏ ﻣﻮرد ﭘﮋوﻫﺶ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﻌﺪاد آنﻫﺎ 100 ﻧﻔﺮ ﺑﻮد. ﻧﻤﻮﻧﻪ آﻣﺎري ﺑﺎ روش در دﺳﺘﺮس ﺑﻪ ﺗﻌﺪاد 30 ﻧﻔﺮ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺗﺼﺎدﻓﯽ در دو ﮔﺮوه ﺑﺮاﺑﺮ آزﻣﺎﯾﺶ و ﮐﻨﺘﺮل ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. ﺑﻌﺪ از آن ﮐﻪ ﮔﺮوهﻫﺎي ﮐﻨﺘﺮل و آزﻣﺎﯾﺶ ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺪﻧﺪ، اﺑﺘﺪا ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪﻫﺎي ﮐﺎرﮐﺮد ﺧﺎﻧﻮاده و ﻣﯿﺰان رﺿﺎﯾﺖ از زﻧﺪﮔﯽ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﭘﯿﺶ آزﻣﻮن ﺑﻪ دو ﮔﺮوه ﮐﻨﺘﺮل و آزﻣﺎﯾﺶ داده ﺷﺪ و ﺳﭙﺲ ﮔﺮوه آزﻣﺎﯾﺶ ﺗﺤﺖ آﻣﻮزش ﻣﻬﺎرتﻫﺎي زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻪ ﺷﺎﻣﻞ 9 ﺟﻠﺴﻪ آﻣﻮزﺷﯽ 1/5ﺳﺎﻋﺘﻪ و ﻫﻔﺘﻪاي ﯾﮏ ﺟﻠﺴﻪ ﺑﺮ اﺳﺎس ﭘﺮوﺗﮑﻞ اﺑﺮاﻫﯿﻤﯽ )1391( ﺑﻮد، ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﮔﺮوه ﮐﻨﺘﺮل آﻣﻮزﺷﯽ داده ﻧﺸﺪ. ﺳﭙﺲ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪﻫﺎي ﮐﺎرﮐﺮد ﺧﺎﻧﻮاده و ﻣﯿﺰان رﺿﺎﯾﺖ از زﻧﺪﮔﯽ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﭘﺲ آزﻣﻮن ﺑﻪ دو ﮔﺮوه آزﻣﺎﯾﺶ و ﮐﻨﺘﺮل داده ﺷﺪ. رﺿﺎﯾﺖ از زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺎ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ دﯾﻨﺮ و ﻫﻤﮑﺎران )1985( و ﮐﺎرﮐﺮد ﺧﺎﻧﻮاده ﺑﺎ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺧﺎﻧﻮاده ﻣﮏ ﻣﺎﺳﺘﺮ ﺳﻨﺠﯿﺪه ﺷﺪﻧﺪ. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺣﺎﮐﯽ از آن ﺑﻮد ﮐﻪ آﻣﻮزش ﻣﻬﺎرتﻫﺎي زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺮ ﻣﯿﺰان رﺿﺎﯾﺖ از زﻧﺪﮔﯽ و ﮐﺎرﮐﺮد ﺧﺎﻧﻮاده در زﻧﺎن داراي ﻫﻤﺴﺮان ﻣﻌﺘﺎد ﺗﺄﺛﯿﺮ داﺷﺖ و اﯾﻦ آﻣﻮزش ﺑﺮ ﮐﺎرﮐﺮد ﺧﺎﻧﻮاده اﺛﺮ ﺑﯿﺸﺘﺮي داﺷﺖ